سفر اکتشافی آمونسن به قطب جنوب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴۱:
=== حمل و نقل، تجهیزات و لوازم ===
[[پرونده:Amundsen-in-ice.jpg|180px|بندانگشتی|آمونسن به همراه پوشاک ویژه در برف‌ها]]
آمونسن هیچگاه نتوانست درک کند که چرا مکتشفین انگلیسی نسبت به مقولهٔ سگ‌ها بی‌تفاوت هستند. او بعدها در این باره نوشت، آیا ممکن است که سگ نتواند آقای خودش را درک کند؟ یا اینکه آقا و اربابش نتواند سگ را درک کند؟.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=۵۸}} در پی اجرای تصمیم برای سفر به جنوب، دستور فراهم نمودن ۱۰۰ [[سگ سورتمه]] از بهترین و قوی‌ترین سگ‌های گرینلند شمالی را که قابل دسترسی بودند صادر کرد.{{sfn|Huntford (''The Last Place on Earth'')|1985|p=۲۱۰}} مقاومت و بقای مردان گروه بهکاملاً شکلبر کامل بسته بهعهدهٔ این حیوانات بود. سگ‌ها در صورت نیاز می‌توانستند از گوشت سگ‌های دیگر استفاده نمایند و همین‌طور برای سایر افراد گروه همیشه گوشت تازه در دسترس بود.
 
چکمه‌های گروه مکتشفین به وسیلهٔ آمونسن طراحی و ساخته شد به گونه‌ای که مدت ۲ سال در حال آزمایش و بررسی آن‌ها برای یافتن کمال مطلوب و مناسب خودش بود.{{sfn|Solomon|p=۱۶۳}} پوشاک تیم قطبی شامل یک دست لباس از پوست [[خوک دریایی]] شمال گرینلند بود. لباس‌ها الگوگیری شده بر اساس پوشش مردمان {{پم|نتسیلک اینویت|Netsilik Inuit}} بود که با پوست گوزن شمالی، پوست گرگ و پارچهٔ [[گاباردین]] از [[گروه بربری|گروه بِربِری]] تهیه گردیده بود.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | pp=۷۸–۷۹}} سورتمه نیز ساخته شده از خاکستر نروژی به همراه استیل و هیکوری آمریکایی یا همان [[گردوی گرمسیری]] بود. اسکی‌ها نیز طراحی شده از چوب هیکوری بود به جهت اینکه در مسیرهای فوق‌العاده طولانی و خشن به کاهش احتمال لغزندگی در میان شکاف‌های برف و یخ کمک شایانی می‌نمود.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=۷۶}} خیمه‌ها از قوی‌ترین و کاربردی‌ترین خیمه‌هایی بود که تا آن زمان وجود داشت.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=۷۷}} خیمه‌هایی ساخته شده مختص محیط قطبی. ضمن اینکه برای پخت‌وپز در حالت پیش‌روی و راهپیمایی کردن، آمونسن [[اجاق گاز]] ویژه و ابداع شده توسط نانسن موسوم به [[چراغ پریموس]] سوئدی را انتخاب کرد به دلیل اینکه احساس می‌کرد که بعدها فضای بیشتری در دسترس خواهد داشت.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | pp=۸۵–۸۶}}
 
آمونسن با تجاربی که در بلژیکا به دست آورده بود، آمونسن به خوبی از خطرات بیماری اسکوروی آگاه بود. اگر چه علت واقعی بیماری کمبود [[ویتامین ث]] تشخیص داده شده بود اما در آن زمان هنوز کاملاً درککشف نشده بود و فقط به‌طور ضمنی مشخصچنین شدهبرداشت بودمی‌گردید که این بیماری به وسیلهٔ خوردن گوشت تازه قابل پیشگیری و درمان است.{{sfn|Preston|p=۲۱۹}} برای خنثیمقابله کردنبا خطر خطر،احتمالی، آمونسن یک جیره‌بندی برنامه‌ریزی شده را لحاظ کرد بدینکه شکلشامل کهترکیبی از ترکیب غذای عادی سورتمه‌ها به همراه یک وعدهٔ منظم از {{پم|گوشت خوک دریایی|Seal meat}} کمک گرفتبود.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=۵۱}} وی همچنین دستور داد تا یک نوع خاص از {{پم|گوشت خشکانده|Pemmican}} برای او تهیه کنند که شامل سبزیجات و بلغور [[جو دوسر]] بود. ترکیب به دست آمده تحریک‌کننده‌تر، مغذی و همین‌طور اشتهاآور بود به گونه‌ای که یافتن آن در نواحی قطبی غیرممکن بود.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=۵۵}} گروه مکتشفین به خوبی با محموله‌ای شاملاز شراب و [[مشروبات الکلی]] تجهیز شده بود که می‌توانست به عنوان دارو یا برای جشن‌ها و سایر موارد جمعی و دورهمی استفاده گردد. آمونسن با تجربه و خاطرهٔ از دست دادن روحیه به خاطر حوادث بلژیکا، برای پُر کردن [[اوقات فراغت]] کتابخانه‌ای مشتمل بر ۳۰۰۰ جلد کتاب، یک گرامافون و مقدار زیادی آثار ضبط شده و آلات و ادوات موسیقی به همراه داشت.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | pp=۶۸–۷۰}}
 
=== عزیمت ===