حاجی آقا: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از = ''[[توپ مرواری]]'' (۱۳۲۶ خورشیدی یا ۱۹۴۶ میلادی)<ref name="Iranic">{{یادکرد وب پک| نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/hedayat-sadeq-i Katouzian| عنوانEIr|1951|ک=HEDAYAT, SADEQ i. LIFE AND WORK | نویسنده = Homa Katouzian and EIr | ناشر=[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] | تاریخ= 20 March 2012| بازبینی=5 June 2017 | کد زبان=en}}</ref>

''حاجی آقا'' بلندترین کار داستانی هدایت پس از ''[[بوف کور]]'' است که به چهار بخش تقسیم شده‌است. بخش اول و سوم، شامل گفتگوهایی میان حاجی ابوتراب و بازدیدکنندگانش در هشتی خانه‌اش است که داستان را به [[نمایش‌نامه]] شبیه کرده‌است. بخش دوم شامل توصیف‌هایی از زندگی حاجی آقا و پیشینهٔ اوست. بخش چهارم هم که کوتاه‌ترین بخش داستان است، شامل رؤیای حاجی ابوتراب در عالم بیهوشی است. بیان داستان از دیدگاه سوم شخص است.

''حاجی آقا'' یک داستان واقع‌گرای [[طنز|طنزآمیز]]، سیاسی، و اجتماعی است. بیان داستان از دیدگاه سوم شخص است. هدایت در آن با خلق تیپ‌های گوناگون به نقد جامعه پرداخته است. همچنین در این داستان از اصطلاح‌های عامیانهٔ مردم استفادهٔ فراوان شده‌است. منتقدان تغییر لحن سخن حاجی ابوتراب هنگام صحبت با افرادی از طبقات اجتماعی گوناگون را از نقاط قوت داستان دانسته‌اند. این کتاب از زمان نخستین چاپ در شمارگان بالا، در ۱۳۳۰ خورشیدی، مورد استقبال کتاب‌خوان‌های ایرانی قرار گرفت. به‌ویژه پس از نخستین چاپ آن، [[حزب توده]]، که رابطهٔ نزدیکی با هدایت داشت، به ستایش کتاب پرداخت و آن را نشانهٔ امیدواری هدایت دانست. با این وجود، برخی منتقدان آن را داستانی ضعیف دانسته‌اند و به عناصر داستانی آن مانند طرح و [[پیرنگ]]، نقدهای جدی وارد کرده‌اند. این کتاب تاکنون به زبان‌های [[زبان روسی|روسی]]، [[زبان آلمانی|آلمانی]]، [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]، [[زبان هلندی|هلندی]]، [[زبان ارمنی|ارمنی]]، [[زبان ترکی استانبولی|ترکی استانبولی]]، [[زبان اسلوونیایی|اسلوونیایی]]، و [[زبان ازبکی|ازبکی]] ترجمه و منتشر شده‌است.