در سال 1488۱۴۸۸ میلادی بارتولمیو دیاز پرتغالی نخستین دریانوردی بود که به جنوبی ترینجنوبی‌ترین نقطه آفریقا رسید و بعلت طوفان در دریا آنچنان خاطره بدی از این منطقه پیدا کرد که آنجا را دماغه طوفان یا نا امیدیناامیدی نامید اما پادشاه پرتغال آنچنان از این کشف به وجد آمد که برنامه یک سفر دریایی مجدد را مهیا نمود و این منطقه را دماغه امید نیک نام گذاری نمود. چند سال بعد در سال 1497۱۴۹۷ میلادی [[واسکو دو گاما|واسکو دوگاما]] یک دریانورد پرتغالی دیگر با عبور از دماغه امیدنیک موفق شد قاره آفریقا را دور زده و به هندوستان برس اماد این کار با وجود کشتی هایکشتی‌های بادبانی آن زمان دست کم 6۶ ماه طول می کشیدمی‌کشید و توسعه ارتباط دریایی میان اروپا و هندوستان، اروپایی هااروپایی‌ها را تحریک نمود که برای تأمین مواد غذایی تازه و آب یک پایگاه را در دماغه امیدنیک ایجاد کند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=کشف دماغه امید نیک|نشانی=https://www.donya-e-eqtesad.com/بخش-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AFاقتصاد-36/3464814-%DA%A9%D8%B4%D9%81کشف-%D8%AF%D9%85%D8%A7%D8%BA%D9%87دماغه-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AFامید-%D9%86%DB%8C%DA%A9نیک|وبگاه=روزنامه دنیای اقتصاد|بازبینی=2019-08-26|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=دماغه امید نیک کیپ تاون: همه آنچه قبل از رفتن باید بدانید {{!}} لست سکند|نشانی=https://lastsecond.ir/attractions/7880-cape-of-good-hope|وبگاه=lastsecond.ir|بازبینی=2019-08-26|کد زبان=fa}}</ref>
ناوگان تجاری هلند که در عصر طلایی بسر می بردمی‌برد تصمیم گرفت در این دماغه یک پایگاه ایجاد کند و کمپانی هلندی هند شرقی یک ناوگان شامل پنج فروند کشتی به فرماندهی ناخدا یان وان ریبک - Johan van Riebeeck - را به همراه 90۹۰ مهاجر به این منطقه اعزام نمود. مهاجران یک قلعه کوچک در ساحل این خلیج ساختند و به کشاورزی پرداختند. بدین ترتیب در سال 1652۱۶۵۲ میلادی دریانوردان هلندی یک مهاجرنشین کوچک موقت را در نزدیکی دماغه امیدنیک جنوبی ترینجنوبی‌ترین بخش قاره آفریقا تأسیس کردند، که این اردوگاه کوچک منشأ پیدایش کیپ تاون و جمهوری آفریقای جنوبی شد.
برخلاف تصور عمومی، دماغه امید نیک جنوبی‌ترین بخش [[آفریقا|قاره آفریقا]] نیست، بلکه به عبارت بهتر جنوب غربی‌ترین قسمت آن است. جنوبی‌ترین بخش آفریقا در واقع [[دماغه آگولاس]] در حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی امید نیک است. نخستین دریانورد اروپایی که موفق شد از این آبراه گذر کند، کاوشگر پرتغالی بارتلومیو دیاس در سال ۱۴۸۸ میلادی بود. او هنگام بازگشت به [[لیسبون]] مکانی را که کشف کرده بود «دماغه طوفان‌ها» نامید، اما [[هنری دریانورد]] که پشتیبان مالی دیاس بود، نام آن را به «دماغه امید نیک» که اشاره‌ای به راهی برای رسیدن به سرزمین هند بود، تغییر داد.
