در سال‌های پس از انقلاب اسلامی در مقابل '''طیف روشنفکران مذهبی''' که حامی تغییر ساختارهای مذهبی موجود، (از جمله دستگاه روحانیت، [[تقلید]]، برتری روحانیت و طبقه وابسته و … و منطبق کردن احکام دین با ارزش‌های نوین (مانند [[مردم سالاری]] و [[حقوق بشر]]) بوده و هستند، جریاناتی بوده و هستند که مایل به حفظ وضع موجود و مخالف تغییر در ساختارها و باورهای سنتی می‌باشند. هم‌اکنون واژه [[اصول‌گرایی]] از طرف خود این افراد برای توصیف مشی فکری خود به کار می‌رود. اکثریت جریانات مذهبی و دستگاه و طبقه روحانیت عمدتاً در مجموعه [[اصول‌گرایان]] شناخته می‌شوند. '''طیف روشنفکران مذهبی'''، طیف [[اصول‌گرایان]] را متهم به «تفسیر خشونت‌آمیز و واپسگرایانه و انحرافی از دین» می‌کنند. [[اصول‌گرایان]] نیز '''طیف روشنفکران مذهبی''' را «اهل مسامحه بر سر ارزش‌های مذهبی» و «غرب زده» معرفی می‌کنند.{{مدرک}}
