محمدجلیل عندلیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

عندلیبی به سال ۱۳۵۴ در دانشکدهٔ هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی [[پیانو]]، ساز دوم [[فاگوت]] را زیر نظر «پرژرف» بلغاری فرا گرفت که باعث گردید عملاً به‌طور آکادمیک [[موسیقی کلاسیک|موسیقی کلاسیک غربی]] را تجربه نماید. در سال ۱۳۵۵ به دعوت داریوش صفوت وارد تنها مرکز حرفه‌ای موسیقی سنتی یعنی [[مرکز حفظ و اشاعه موسیقی|مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران]] گردید و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق یا مولانا را تشکیل داد. ضمناً گروه مولانا ادامهٔ همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با خوانندگان بنام ایران مانند [[حمیرا]]، [[شهرام ناظری]] و [[علی‌رضا افتخاری]] همکاری داشته‌است.

 

 

وی تاکنون حدود ۳۰ آلبوم به نام‌های شعر و عرفان، بی‌قرار، کیش مهر ([[شهرام ناظری]]) سروستان و بیاد یاران، مولانا با صدای [[رضوی سروستانی]]، شکوفه‌های جاویدان و گل افشان با صدای [[شاپور رحیمی]]، قسم با صدای [[کامیا بهزاد]]، جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ و تازه به تازه و اخیراً آلبوم گرفتار برای [[علیرضا افتخاری]] را آهنگ سازی کرده‌است.