ریشه‌شناسی جای‌نام‌های ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←لقبها |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱۱:
=== گیلان ===
گیلان از گیل+پسوند ان تشکیل شده و به معنای سرزمین گیل‌ها است.
قوم تالش باز ماندگان همان مردم باستانی می‌باشند که در تاریخ، نام آن را کادووس وکادووش می‌یابیم
{| class="wikitable sortable"
|-
! نام شهرستان !! وجه تسمیه
|-
| [[انزلی]] || انزلی برگرفته از کلمه انزلیج یعنی اسکله ی پهلو گرفتن کشتی ها
|-
| [[آستارا]] || در گذشته چون در منطقه آستار مرداب ها و باتلاق های زیادی بود، کاروان هایی که از آن جا می گذشتند بسیار آهسته و با احتیاط باید از آن منطقه می گذشتند و آن منطقه را آسته رو یا هوسته رو (تالشی) می خواندند, که کم کم به آستارا تبدیل شد.
|-
| [[رشت]] || نام قدیم رشت دارالمرز بود. نمیدانم از کی به رشت تغییر یافت. روایتی است که چون این شهر یکی از مراکز بزرگ ابریشم ریسی بود نام رشت که مشتق از ریسیدن و رشتن است روی آن گذاشته شد.
|-
| [[صومعه سرا]] || اسم این شهر را برگرفته از عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجری شیخ عبدالله صومعه ای می دانند که امروزه مزارش در اول جاده صومعه سرا ـ فومن قرار گرفته است.
|-
| [[لاهیجان]] ||لاهیجان یعنی شهر ابریشم . دکتر بهرام فره وشی استاد زبان های باستانی می نویسد: لاه در پارسی میانه به ابریشم اطلاق می شده و در برهان قاطع لاه به معنی پارچه ابریشمی سرخ آمده است. لاهیگان که لاهیجان شده یعنی محلی که در آن جا ابریشم به دست می آید.
|-
| [[لنگرود]] ||لنگرود که در قدیم بندری آباد بود و چون در رودخانه اش کشتی ها و قایق ها لنگر می انداختند نام “لنگر رود” و بعدها لنگرود را به خود گرفت.
|-
| [[هشتپر]] ||در مرکز شهر فعلی کاخی بنام اطاقسرا یا سردار امجد با هشت در بزرگ وجود داشته و از آنجائیکه در زبان تالشی در را «بًر» می‌گویند
|-
| ||
|}
=== لرستان ===
لرستان از لُر+ستان تشکیل شده و به معنای سرزمین لُرها است.
| |||