نبرد بریتانیا: تفاوت میان نسخه‌ها

== زمینه نبرد بریتانیا ==

به دنبال تخلیه سربازان متفق از [[دونکرک]] فرانسه تسلیم شد در این زمان [[آدولف هیتلر]] شدیداً مشغول طرح عملیات تسخیر [[اتحاد جماهیر شوروی]] بود. او معتقد بود انگلستان که برایش نیرویی نمانده و در برابر نازی‌ها تنها مانده بود به صلح رضایت می‌دهد اما وینستون چرچیل که جایگزین چمبرلن در پست نخست‌وزیری بریتانیا شده بود و از نازی‌ها متنفر بود این تقاضا را رد کرد سخنرانی او این چنین بود:{{نقل قول|هیتلر می‌داند که مجبور است ما را در هم بشکند یا جنگ را ببازد اگر ما بتوانیم در برابر او ایستادگی کنیم تمام اروپا می‌تواند آزاد شود و جهان به سمت بلندای آفتابی پیش خواهد رفت پس بیایید وظیفه خود را انجام دهیم و خود را چنان نشان دهیم که اگر بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع آن هزار سال دوام آوردند مردم بگویند این زیباترین زمان آن‌ها بود.}}

 

نقشه با رمز شیر دریایی به آلمانی (Seelöwe) برای اجرا در سپتامبر ۱۹۴۰ توسط [[ورماخت]] ریخته شد با وجود این دریاسالار [[کارل دونیتس]] در ملاقات با هیتلر تأکید کرد [[برتری هوایی]] کافی نیست و وقتی [[نیروی دریایی]] سلطنتی قوی است پیاده کردن نیرو هر چند با پشتیبانی هوایی کامل به یک فاجعه سنگین برای آلمان تمام خواهد شد به علاوه خود نیروی دریایی آلمان نازی در نبرد [[نروژ]] به اندازه کافی لطمه دیده بود که شانس چنین عملیاتی که حداقل نیاز به پیاده کردن یک میلیون سرباز را داشت اندک بداند به این دلایل هیتلر به لوفت وافه دستور داد تا ابتدا به نابودی نیروی هوایی سلطنتی و صنایع زیربنایی بریتانیا بزند و سپس نیروی دریایی سلطنتی را نابود سازد و سپس با پیاده شدن سربازان در سواحل بریتانیا آخرین دشمن نیز از پا درمی‌آمد.