گوستاو فلوبر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گوستاو فلوبر''' {{به فرانسوی|Gustave Flaubert}} (زاده ۱۲ دسامبر ۱۸۲۱ -– درگذشته ۸ مه ۱۸۸۰) از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم [[فرانسه]] بود که اغلب جزو بزرگترین [[رمان]]‌نویسان ادبیات غرب شمرده می‌شود. نوع نگارش [[واقع‌گرایی (ادبیات)|واقع‌گرایانهٔ]] فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیل‌های روان‌شناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است که الهام‌بخش نویسندگانی چون [[گی دو موپاسان]]، [[امیل زولا]] و [[آلفونس دوده]] بوده‌است. او خود تأثیرگرفته از سبک و موضوعات [[بالزاک]]، نویسندهٔ دیگر قرن نوزدهم است؛ به‌طوری‌که دو رمان بسیار مشهور وی، ''[[مادام بواری]]'' و ''[[تربیت احساسات]]''، به ترتیب از ''[[زن سی ساله]]'' و ''[[زنبق دره]]''ٔ بالزاک الهام می‌گیرند.

آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، [[آرایه ادبی|آرایه‌های ادبی]]، و به‌طور کلی [[زیبایی‌شناسی (هنر)|زیبایی‌شناسی]] ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربه‌فرد می‌باشد. کمال‌گرایی وی به اندازه‌ای بود که هفته‌ها به نوشتن یک صفحه وقت سپری می‌نمود، و به همین دلیل، در طول سالیان نویسندگی خود تعداد کمی اثر از خود بر جای گذاشت. او پس از نوشتن، آثار را با صدای بسیار بلند در اتاق کار خود، که آن را ''فریادگاه''<ref>Gueuloir</ref> می‌نامید، می‌خواند تا وزن، آهنگ و تأثیر واژگان و جملات را بسنجد.<ref>''Anthologie de textes littéraires: du Moyen-Age au XXe siècle'', Alluin, Hachette, juin 1998</ref> او بسیاری از شهرت خود را مدیون نوشتن نخستین رمانش ''[[مادام بوآری]]'' در سال ۱۸۵۷ است. فلوبر فرزند یک جراح تجربی بود، کسی که در رمان مادام بوآریبواری نقشی کلیدی دارد.

# ''[[مادام بوآری]]'' (۱۸۵۷) ترجمه [[مشفق همدانی]]، [[مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر|انتشارات امیرکبیر]]؛ [[محمد قاضی]] و رضا عقیلی، انتشارات مجید؛ [[محمدمهدی فولادوند]] انتشارات جامی؛ [[مهدی سحابی]]، [[نشر مرکز]]؛ مهستی بحرینی، [[انتشارات نیلوفر]]

# ''وسوسهٔ سن آنتوان'' (۱۸۷۴) ترجمه کتایون شهپررادشهپر راد و آذین حسین‌زاده، [[انتشارات قطرهنیلوفر]]

# ''[[سه داستان]]'' (۱۸۷۷) ترجمه جلال‌الدین کزازی، نشر مرکز

# ''[[داستان مرد جوان]]'' هنوز در ایران منتشر نشده‌است.

[[پیر بوردیو]] [[جامعه‌شناس]] معاصر [[مردم فرانسوی|فرانسوی]] در کتاب ''میدان تولیدات ادبی''، قسمت‌هایی را به بحث دربارهٔ رمان ''تربیت احساسات'' فلوبر اختصاص داده‌است. بوردیو در بررسی خود با ترسیم میدان ادبیات فرانسه در فاصله سال‌های ۱۸۳۰–۱۸۵۰۱۸۳۰ – ۱۸۵۰ فلوبر را در مرکز این میدان قرار داده‌است. از نظر او فلوبر در این دوره حائز موقعیت «ادبیات ناب» یا «هنر برای هنر» بوده‌است. بوردیو با بررسی رمان ''تربیت احساسات'' فلوبر نشان می‌دهد که نوعی رابطه هم‌سانی میان جایگاه‌های عینی فلوبر در میدان‌های قدرت و ادبیات، منش او و اثرش وجود دارد. از دید او «فردریک» قهرمان این رمان موقعیت و حالاتی همانند خود فلوبر را نمایش می‌دهد.<ref>اباذری 77-111</ref>