گواوا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏دیگر کاربردها: تغییر برچسب بخش بدون منبع به برچسب بهبود منبع
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
با فرض حسن نیت ویرایش PooyaPp (بحث) خنثی‌سازی شد: برچسب غیر ضروری در بخش‌ها. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۵:
 
== گیاه‌شناسی ==
{{بهبود منبع}}
[[پرونده:Psidium guajava2952420494.jpg|چپ|270px|بندانگشتی|شکوفه گواوا]]
گیاه گواوا از خانوادهٔ میرتاسه و جنس پسیدیوم (Psidium) می‌باشد. جنس پسیدیوم دارای ۱۵۰ گونه‌است، ولی اغلب خودرو هستند و دارای میوهٔ قابل بهره‌گیری نمی‌باشند، تنها شمار کمی از آن‌ها اصلاح شده و دارای فراورده مرغوب هستند. پاره‌ای از گونه‌های به شکل پایه برای پیوند کردن گونه‌های مرغوب و دو رگ‌گیری بکار گرفته می‌شوند.
سطر ۱۱ ⟵ ۱۰:
 
== زادگاه و رویشگاه‌ها ==
{{بهبود منبع}}
این گیاه بومی مناطق گرمسیری آمریکا است. زادگاه اصلی این گیاه [[برزیل]] بوده ولی در زمان نامعلومی وارد [[کلمبیا]] شده‌است. اسپانیایی‌ها گواوا را به [[فیلیپین]] و [[پرتغال]] برده‌اند که از پرتغال هم به [[هندوستان]] وارد شده و به سرعت گسترش یافته‌است، زیرا دانه فراوان و رویش بسیار خوبی دارد. گواوا در بلندی ۱۵۰۰متری از سطح دریا در [[سیلان]] کشت شده‌است. کشورهای بزرگ از دید سطح زیر کشت گواوا بر این پایه‌اند: کشورهای جنوبی آسیا، [[هاوایی]]، [[ایسلند]]، [[کوبا]] و [[هندوستان]].
 
== گواوا در ایران ==
{{بهبود منبع}}
'''گواوا''' سال‌ها قبل به ایران وارد شد و به گونه پرورشی در شمال و بیشتر جنوب ایران در دو [[استان هرمزگان]] و خانه ابود احمدي معروف به عبدالله ترانسپورت و [[سیستان و بلوچستان]] کاشته شده که با نام زیتون محلی نیز شناخته می‌شود. شهرستانهای [[بندرعباس]]، [[میناب]]، [[رودان]]، سیاهو، [[چابهار]]، سرباز، نیکشهر از بسترهای تولید محدود گواوا در ایران است.
 
== ترکیب‌های شیمیایی ==
{{بهبود منبع}}
[[پرونده:ARS HPSI41.jpg|چپ|270px|بندانگشتی|میوه گواوا]]
میوه گیاه گواوا دارای [[ترپنوئید]]ها، [[پکتین]]، روغن فرار و [[تانن]] است. در ۱۰۰ گرم از این میوه، ۸۲ درصد آب، ۷/۰ درصد [[پروتئین]]، ۶/۰ درصد چربی، ۱۱ درصد [[هیدرات کربن]]، [[کلسیم]]، [[فسفر]]، [[آهن]]، [[سدیم]]، [[پتاسیم]]، گونه‌های ویتامین‌های آ، ب، [[ایبوفلاوین]] و [[ویتامین ث]] هست.
 
== کاربردهای دارویی ==
{{بهبود منبع}}
[[پرونده:Psidium cattleianum fruit.jpg|چپ|270px|بندانگشتی|میوه گواوا]]
از همه قسمت‌های این گیاه همانند میوه‌های جوان و نارس آن برای داروی ضد اسهال بهره‌گیری می‌شود. جوشانده پوست خشک درختچه برای درمان درد معده بکار برده می‌شود. همچنین برای رفع ناراحتی‌های پوست، همانند جرب و زخم‌ها کاربرد دارد. از برگ‌های گیاه به شکل [[آنتی‌بیوتیک]] در برابر [[استافیلوکوک]]‌ها بهره‌گیری می‌شود. بومیان در محل‌هایی که این گیاه می‌روید، از برگ‌های جویده شده آن که با دندان‌ها له شده و آغشته به بزاق شده باشد برای قطع خون‌ریزی زخم‌ها بهره‌گیری می‌کنند. از برگ این درخت درست همانند برگ چای بهره‌گیری می‌شود و آب فشرده میوه آن برای [[دیابت]] سودمند است. جوشانده برگ و پوست آن به شکل قاعده‌آور بهره‌گیری می‌شود و برای خانم‌ها پس از زایمان سودمند است. میوه رسیده و خشک شده آن برای درمان اسهال خونی مصرف می‌شود. میوه آن نرم‌کننده سینه بوده و برای عفونت‌های حاد گلو به نام گونه‌ای آرام‌کننده بهره‌گیری می‌شود.
 
== دیگر کاربردها ==
{{بهبود منبع}}
[[پرونده:Goya blancs.JPG|چپ|270px|بندانگشتی|گواوای لیمویی]]
میوهٔ گواوا در حالتی که رسیده باشد، بسیار خوشمزه و خوش طعم‌است. مزه میوه ترش و شیرین (ملس) و عطر مطبوعی دارد. از پوست میوهٔ گواوا جهت تهیهٔ سالاد و دسر بهره‌گیری می‌نمایند. مصرف میوه در مراکز تولید به گونه تازه خوری بوده، ولی در تهیهٔ ژله، مارمالاد، کنسرو، و پاره‌ای از مشروبات غیرالکلی هم کاربرد دارد. از گواوا همچنین می‌توان کرهٔ گیاهی و دوشاب تهیه کرد. از برگ گواوا در صنایع رنگ و تانن سازی به کار برده می‌شود. گواوا در زیادکردن میزان ویتامین C ژله و مارمالاد و فراورده‌های دیگر میوه‌ها هم بکار گرفته شده دارد. ارزش اقتصادی این میوه در تهیهٔ مواد نخستین ی ژله، مارمالاد، پورهٔ گواوا است.