پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۶۰، بنیاد فرهنگ ایران و یازده مؤسسه علمی، فرهنگی و پژوهشی دیگر ([[انجمن حکمت و فلسفه ایران]]؛ [[بنیاد شاهنامه فردوسی]]؛ [[بنیاد فرهنگ و هنر ایران]]؛ [[پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعه ایران]]؛ [[پژوهشگاه علوم انسانی]]؛ [[فرهنگستان ادب و هنر ایران]]؛ [[فرهنگستان زبان ایران]]؛ [[فرهنگستان علوم ایران]]؛ [[مرکز اسناد فرهنگی آسیا]]؛ [[مرکز ایرانی تحقیقات خارجی]]؛ [[مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌‌فرهنگ ها]]<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.ihcs.ac.ir/fa/page/1446/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87درباره-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87پژوهشگاه-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85علوم-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8Cانسانی}}</ref>) با یکدیگر ادغام شدند و نهادی با عنوان «[[مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی]]» وابسته به [[وزارت فرهنگ و آموزش عالی]] وقت تشکیل شد. در سال ۱۳۶۹ پس از تغییر تشکیلات سازمانی، این مؤسسه با تصویب شورای گسترش آموزش عالی عنوان «پژوهشگاه» را دریافت کرد که تشکیلات سازمانی آن در خرداد ماه ۱۳۷۲ به تصویب نهایی [[سازمان امور اداری و استخدامی کشور|سازمان امور اداری و استخدامی]] کشور رسید. در این مدت نیز پژوهشگاه‌هایی به آن اضافه شده و یک مؤسسه از آن منشعب شد. در سال ۱۳۷۳ شورای عالی پژوهشگاه به منظور تأکید بر گرایش علوم انسانی و مسائل فرهنگی در تحقیقات پژوهشگاه، عنوان «پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی» را برای این نهاد پیشنهاد کرد که مورد تصویب [[شورای گسترش آموزش عالی]] قرار گرفت. در سال ۱۳۹۷ [[بنیاد دانشنامه‌نگاری ایران|بنیاد دانشنامه نگاری ایران]] نیز در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ادغام شد و تبدیل به یکی از پژوهشکده های پژوهشگاه (پژوهشکده دانشنامه نگاری) شد. اکثر دانشمندان و اساتید برجسته حوزه علوم انسانی کشور از دیرباز در کارنامه خود ارتباط مؤثری با پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی داشته اند.

# پژوهشکده نظریه پردازی سیاسی و روابط بین المللبین‌الملل

'''ـ نشریه پژوهش‌پژوهش نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی:''' بررسی و نقد منابع، برنامه‌های آموزشی و پژوهشی و شیوه‌های اجرایی برنامه‌های علوم انسانی

'''ـ نشریه جستارهای تاریخی:''' ‌پژوهش‌هاییپژوهش‌هایی در حوزه تاریخ ایران با اولویت تاریخ فرهنگی

'''ـ نشریه منطق پژوهی:''' پژوهش در موضوعات منطق قدیم، منطق جدید، فلسفه منطق،‌منطق، منطق تطبیقی

'''ـ نشریه کهن نامه ادب پارسی:''' پژوهش در متون نظم و نثر کهن، تصحیح متون،‌متون، نقد و بررسی متون و نقد ادبی ادبیات پارسی

'''ـ نشریه جامعه پژوهی فرهنگی:‌''' پژوهش در موضوعات جامعه شناسی، انسان شناسی و روان شناسی اجتماعی با رویکرد فرهنگی

'''ـ نشریه فلسفه علم:''' پژوهش‌هایی  در فلسفه علم با تاکید بررسی مبانی نظری علم در ایران

'''ـ نشریه جستارهای سیاسی معاصر:''' پژوهش‌های مرتبط با سیاست نظری و عملی و اندیشه سیاسی در اسلام

پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، علیرغمعلی‌رغم داشتن مرجعیت در میان محققان، اساتید و دانشجویان علوم انسانی، قدمت و سابقه طولانی و شهرت زیادی که در میان اصحاب علوم انسانی دارد، آنچنان که شایسته است درمیان عموم جامعه شناخته شده نیست. یکی از دلایل این مشکل را می توان ناشی از تغییر نام های پژوهشگاه دانست. پژوهشگاه طی نیم قرن گذشته چندین بار دچار تغییر نام شده است و هربار نامی دشوارتر از گذشته به خود گرفته است. پژوهشگاه در ابتدا بنیاد فرهنگ ایران نام داشت، سپس مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی نامیده شد. آنگاه پژوهشگاه مطالعات و تحقیقات فرهنگی و در نهایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نام گرفت. در هر مرحله نیز اندازه پژوهشگاه با ادغام مؤسسات، بنیادها و مراکز پژوهشی دیگر در آن بزرگتر از پیش شد.

اساساً نامگذاری یک مؤسسه یا دانشگاه براساس حوزه های پژوهشی آن چندان در دنیا رایج نیست و مؤسسات آموزشی و پژوهشی عمدتاً به نام افراد شاخص یا شهر محل استقرار خود خوانده می شوند. نام دانشگاه ها و مؤسسات در دنیا معمولاً کوتاه هستند. استفاده از سرواژه نیز در نامگذاری نهادهای آموزشی و پژوهشی رایج است. البته نامگذاری پژوهشگاه براساس حوزه های تحقیقاتی نیز وافی به مقصود نبوده چرا که حوزه های تمرکز تحقیقاتی آن شامل ''علوم انسانی، علوم اجتماعی، اقتصاد، مدیریت و مطالعات میان رشته ای'' است، با این حال این مؤسسه تنها براساس دو حوزه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نامگذاری شده است. طولانی و پیچیده بودن نام پژوهشگاه باعث شده که این مؤسسه که بزرگترین پژوهشگاه علوم انسانی و اجتماعی کشور و خاورمیانه است، آنچنان که باید در میان عموم مردم شناخته نشود.<br />