فرگشت انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

شواهد فرگشت انسان در بعضی از زمینه‌های [[علوم طبیعی]] یافت می‌شود. تا پیش از شروع قرن بیست و یکم بیشتر این شواهد در سنگواره‌های گردآوری شده بود ولی با پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه ژنتیک در دو دهه اخیر، شواهد احتمالی ژنتیکی نیز در پشتیبانی از نظریه فرگشت به‌طور عام و فرگشت انسان به‌طور خاص به دست آمده‌است. [[آکادمی ملی علوم]] آمریکا در وب گاه خود ادعا میکند که امروزه نظریه فرگشت به اندازه نظریه گردش زمین به دور خورشید توسط شواهد علمی پشتیبانی می‌شود و شواهد موجود به اندازه‌ای است که دیگر این پرسش برای دانشمندان مطرح نیست که آیا انسان و سایر موجودات زنده محصول فرایند فرگشت هستند یا نه، بلکه پژوهش‌های دانشمندان در مورد این است که جزئیات فرایند فرگشت چگونه بوده‌است.<ref>[http://www.nas.edu/evolution/TheoryOrFact.html human evolution]</ref> مطالعات خاص در مورد مبدأ حیات انسان‌ها، [[انسان‌شناسی]] با گرایش [[دیرین‌مردم‌شناسی|دیرین‌انسان‌شناسی]] نامیده می‌شود.<ref>[http://www.talkorigins.org/faqs/homs/ Fossil Hominids: the evidence for human evolution]</ref>

 

 

=== شواهد ژنتیکی ===

 

=== دیگر شواهد احتمالی ===

 

در نخستی‌سانان عالی، دُم در [[لگن خاصره]] به صورت [[استخوان خاجی]] گنجانده شده‌است. تمام مهره داران حداقل در مدتی از زندگی خود دارای دُم هستند. در انسان‌های خردمند امروزی، دُم به مدت چهار هفته در طول [[مراحل کارنگی]] هفته‌های ۱۴ تا ۲۲ [[مرحله جنینی|دورهٔ جنینی]] وجود دارد.<ref>{{cite journal|last1=Saraga-Babić|first1=M|last2=Lehtonen|first2=E|last3=Svajger|first3=A|last4=Wartiovaara|first4=J|year=۱۹۹۴|title=Morphological and immunohistochemical characteristics of axial structures in the transitory human tail|journal=Annals of anatomy|volume=۱۷۶|issue=۳|pages=۲۷۷–۸۶|pmid=۸۰۵۹۹۷۳}}</ref> انسان‌های خردمند امروزی دارای پلک سوم می‌باشند که کارایی ندارد. انسان‌ها همچنین دارای عضلات خارجی گوش هستند<ref>[[ریچارد اوون|Owen, R.]] 1866–1868. ''Comparative Anatomy and Physiology of Vertebrates''. London</ref> که حیوانات از آن‌ها برای چرخاندن و کنترل گوش‌ها به صورت مستقل از سر استفاده می‌کنند تا بتوانند بر صداهای خاصی متمرکز شوند. انسان‌ها هنوز باقی‌مانده‌هایی از چنین عضلاتی را دارند ولی این عضلات در طول روند فرگشت ضعیف شده‌اند به گونه‌ای که فقط قادرند گوش‌های انسان را کمی تکان دهند.<ref>{{cite journal|last=Montagna|first=W|last2=Machida|first2=H|last3=Perkins|first3=E.M.|year=۱۹۶۶|title=The skin of primates XXXIII. : The skin of the angwantibo|journal=American Journal of Physical Anthropology|volume=۲۵|issue=۳|pages=۲۷۷–۲۹۰|doi=10.1002/ajpa.1330250307|pmid=۵۹۷۱۵۰۲}}</ref>

[[ماهیچه کف‌پایی]] در انسان نیز شاهدی احتمالی است بر فرگشت انسان‌های خردمند امروزی. این ماهیچه در حیوانات برای گرفتن و کنترل اشیاء با پاهایشان استفاده می‌شود و به آن‌ها این قابلیت را می‌دهد که از پاهایشان مانند دست‌هایشان برای گرفتن اشیا استفاده کنند. در انسان‌ها نیز این عضله وجود دارد ولی در فرایند فرگشت چنان کارایی خود را از دست داده‌است که امروزه پزشکان هنگام نیاز به بافت‌های ترمیمی برای سایر قسمت‌های بدن آن را خارج و از آن استفاده می‌کنند. این عضله چنان برای [[بدن انسان]] بی‌اهمیت شده که ۹٪ انسان‌های امروزی بدون آن متولد می‌شوند.<ref>[[Robert Wiedersheim|Wiedersheim, Robert]] (1893). ''The Structure of Man: an index to his past history. '' London: Macmillan and Co.</ref> مدرک احتمالی دیگر بر فرگشت [[اندام ژاکوبسون]] است که بخشی از کالبد حیوانات می‌باشد. ریشهٔ این اندام را در انسان می‌توان در پیشینهٔ جنسی انسان‌ها در [[ماقبل تاریخ]] جستجو کرد. این اندام که در مجرای بینی واقع است، [[فرومون|فرومون‌ها]] را که [[مواد شیمیایی]] تحریک‌کنندهٔ جنسی، هشدار دهنده یا یابندهٔ غذا هستند، ردیابی می‌کند. این اندام به حیوانات اجازه می‌دهد که هم‌نوعانشان را برای جفت‌گیری یا اعلام خطر تعقیب کنند. انسان‌ها با اندام ژاکوبسون به دنیا می‌آیند، ولی قابلیت‌های این اندام در مراحل اولیهٔ پس از تولد رفته رفته کم می‌شود تا جایی که دیگر استفاده‌ای ندارد.<ref name="Muller2">Muller, G. B. (2002) "Vestigial Organs and Structures." in Encyclopedia of Evolution. Mark Pagel, editor in chief, New York: Oxford University Press. pp. 1131–1133</ref> در مواردی برای اندام‌هایی که به عنوان اندام‌های زائد شناخته می‌شدند کاربردهایی پیدا شده‌است.<ref>[http://news.nationalgeographic.com/news/2009/07/090730-spleen-vestigial-organs.html "Vestigial Organs Not So Useless After All, Studies Find"]</ref> دندان‌های عقل دلایل احتمالی دیگری بر فرگشت انسان هستند. نیاکان انسان به مقدار زیادی از گیاهان تغذیه می‌کردند و نیاز داشتند تا مقادیر زیادی از گیاهان را در طول یک روز با سرعتی کافی بخورند تا بتوانند مواد مورد نیاز بدنشان را تأمین کنند. این موضوع خصوصاً زمانی اهمیت داشت که بدن انسان قابلیت هضم [[سلولز]] به میزان کافی را نداشت. هنگامی که عادات غذایی بشر تغییر کرد، [[آروارهٔ انسان]] کوچک‌تر شد و دیگر نیازی به دندان آسیای سوم یا [[دندان عقل]] نبود.<ref name="ISBN 978-0-19-518346-72">{{cite book|author=Walker, Alan|chapter=Early Hominin Diets: Overview and Historical Perspectives|editor=[[Peter Ungar]]|title=Evolution of the Human Diet: The Known, the Unknown, and the Unknowable|publisher=Oxford University Press|location=US|year=۲۰۰۶|isbn=۹۷۸-۰-۱۹-۵۱۸۳۴۶-۷|pages=۳–۱۰|url=http://books.google.com/?id=6mxZ1hNBHgkC&pg=PA357&lpg=PA357&dq=%22The+Calcaneus+of+Australopithecus+afarensis+and+its+implications+for+the+Evolution+of+Bipedality%22&q=%22The%20Calcaneus%20of%20Australopithecus%20afarensis%20and%20its%20implications%20for%20the%20Evolution%20of%20Bipedality%22}} (scroll up to view chapter 1 & part of chapter 2, which is a serendipitous result from another search. Subsequent attempts get a targeted search result gave returns without chapter 1).</ref>[نیازمند منبع معتبر]

 

 

 

== پیش از انسان ==