زبان فارسی در هند: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Laxesuomex (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Laxesuomex (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
شواهد نشان می دهد كه قبل از غزنویان عده ای در بخش مركزی هند به زبان فارسی صحبت می كرده اند. در طی آن زمان كلیه مراودات، مكاتبات، نامه نگاری ها و اسناد دولتی كه توسط شاهان و درباریان انجام و به سراسر جهان ارسال می شد به زبان فارسی بود كه موجب گسترش این زبان شد.این زبان در مدارس و مكتب خانه ها و بین دانشمندان رواج داشت و لذا در زبان وادب محلی هند و بین اقشار مختلف جامعه نیز نفوذ پیدا كرده و ماندگار شد. زبان فارسی جزو زبانهای هندواروپایی است كه شباهت بسیار زیادی به زبان بسیار قدیمی [[سانسكريت]] دارد. زبان فارسی به طور نظام یافته توسط [[محمود غزنوی]] به هند وارد شد. امروزه نیز در بسیاری از زبان های محلی هند از جمله [[زبان پنجابی]]، [[زبان گجراتی]]، [[زبان بنگالی]]، [[زبان تامیل]] و به خصوص [[زبان اردو]] كلمات فارسی زیادی به كار می رود. این زبان، زبان قانونی و حقوقی هند بوده تست و اغلب اصطلاحات حقوقی هند از زبان فارسی نشات گرفته است. ارزش بسیار بالای آكادمیك زبان فارسی در شبه قاره هند به گونه ای است که امروزه [[زبان فارسی]] در تمامی دانشگاه های مركزی هند از سطح كارشناسی تا دكتری تدریس می شود. در بیش تر مدارس نیز این زبان جزو زبان های انتخابی است و تدریس می گردد اگرچه در سال های اخیر در شمال هند كه مسلمانان حضور حداكثری دارند برخی مدارس [[زبان عربی]] را به جای [[زبان فارسی]] آموزش می دهند. <ref>https://www.irna.ir/news/83051401/فارسی-در-هند-همچنان-زنده-است</ref>
زبان فارسی پیش از آنکه [[هندوستان]] مستعمره [[انگلستان]] شود، دومین [[زبان رسمی]] این کشور (در دوره [[گورکانیان]] زبان رسمی) و زبان فرهنگی و علمی به‌شمار می‌رفت. اما پس از استعمار، [[انگلیسی‌ها]] در سال ۱۸۳۲ میلادی با اجبار [[زبان انگلیسی]] را جایگزین [[زبان فارسی]] کردند.<ref>Clawson, Patrick. ''Eternal Iran'', 2005, {{ISBN|1-4039-6276-6|en}}, Palgrave Macmillan, p.6</ref> زبان فارسی در دورهٔ [[غزنویان]] به [[هند]] راه یافت در آن دوره پارسی، زبان ادبیات، شعر، فرهنگ و دانش بود. با تأسیس [[امپراتوری مغول هندوستان]] به اوج پیشرفت خود در هند رسید و زبان رسمی [[هندوستان]] شد. زبان فارسی هندوستان شاعران بزرگی همچون [[بیدل دهلوی]]، و [[امیر خسرو دهلوی]] و دستگاه شعری [[سبک هندی]] را در خود پروراند. از دیگر شاعران نامدار فارسی زبان شبه قاره هندوستان، می‌توان از [[اقبال لاهوری]] نام برد.<ref name="irna.ir">پژوهشی در تأثیر زبان فارسی بر زبانهای شبه قاره هندوستان [http://www.irna.ir/News/80223154/پژوهشی-درتاثیر-ونقش-زبان-فارسی-برزبانهای-شبه-قاره-هند/خارجي/] ایرنا</ref> همچنین فارسی زبانان هندوستان، واژه‌نامه‌های ارزشمندی برای زبان فارسی گردآوری کردند که از آنجمله می‌توان به [[فرهنگ ابراهیمی]] از ابراهیم قوام‌الدین فروغی، [[فرهنگ آنندراج]] از محمد پاشا، اشاره کرد.
== وضعیت امروزی آموزش زبان فارسی در هند ==
زبان فارسی درهند حدود یک هزار سال سابقه دارد که در حدود ۶۰ دانشگاه، دانشکده یا ترکیبی از آن‌ها توسط ۱۷۰ استاد تدریس می‌شود. در حال حاضر در بیش از ۵۰ دانشگاه هند زبان و ادبیات فارسی تدریس می‌شود و در چندین دانشگاه این کشور نیز بخش مستقل زبان فارسی وجود دارد. دانشگاه‌های علیگر، دهلی، جواهر لعل نهرو، جامعه ملی اسلامی، کشمیر، لکهنو، بنارس، پاتنا، بوپال، عثمانیه، بمبئی، گوهاتی، بی آرامبیدکر ([[مظفرنگر]]) و مگد، از دانشگاه‌هایی هستند که گروه مستقل فارسی دارند. مراکز تحقیقات زبان فارسی نیز در دانشگاه‌های علیگر، [[دانشگاه مولانا آزاد|مولانا آزاد]]، پاتنا، مالیر کوتلا و احمدآباد، نیز فعالیت دارند. با این وجود هنوز آمار دقیقی از تعداد مراکز آموزش زبان فارسی در هند در دسترس نیست.<ref>خبرگزاری ایرنا: [http://www.irna.ir/fa/News/82021415/ غربت قند پارسی در کشور ۷۲ ملت]. کد خبر: ۸۲۰۲۱۴۱۵ (۵۲۵۳۵۲۴).</ref>▼
▲مراکز تحقیقات زبان فارسی نیز در دانشگاه‌های علیگر، [[دانشگاه مولانا آزاد|مولانا آزاد]]، پاتنا، مالیر کوتلا و احمدآباد، نیز فعالیت دارند. با این وجود هنوز آمار دقیقی از تعداد مراکز آموزش زبان فارسی در هند در دسترس نیست.<ref>خبرگزاری ایرنا: [http://www.irna.ir/fa/News/82021415/ غربت قند پارسی در کشور ۷۲ ملت]. کد خبر: ۸۲۰۲۱۴۱۵ (۵۲۵۳۵۲۴).</ref>
تاکنون تعداد زیادی دانشجوی زبان فارسی از هند برای شرکت در دوره‌های دانش‌افزایی به ایران اعزام شده‌اند.
| |||