'''مَرالمارال''' یا '''گوزن قرمز''' یا '''گاو کوهی''' ''(Cervus elaphus)'' یکی از بزرگترین انواع [[گوزن]] است که بومی [[اروپا]]، [[آسیای صغیر]]، [[غرب آسیا]] و [[آسیای میانه]] و [[شمال آفریقا]] می‌باشد.
تا سال ۲۰۰۴ [[واپیتی]] یا اِلک ''(Cervus canadensis)'' گوزن بومی [[شرق آسیا]] و [[آمریکای شمالی]] یکی از انواع مرالمارال محسوب می‌شد؛ این باور بر اساس دورگه‌های باروری که از آمیزش این دو جانور در اسارت به دست آمده بود، اتخاذ شده بود ولی مطالعات ژنتیکی اخیر بر روی صدها نمونه از [[زیرگونه]]های مختلف مرالمارال و الک و همچنین دیگر گونه‌های خانوادهٔ گوزن‌های ''Cervus'' مشخص کرده که این دو [[گونه (زیست‌شناسی)|گونه‌های]] مستقلی به‌شمار می‌روند.<ref name="books.google.com">[http://books.google.com/books?id=VxK4KWrGn2cC&pg=PT1588&lpg=PT1588&dq=Cervus+elaphus+maral+etymology&source=bl&ots=evRuSWR5Bb&sig=9rBncsUUbXDJHqQbbmXBdS-ViGg&hl=en&sa=X&ei=wSBFT97dEKnn0QGGy62eBA&ved=0CDIQ6AEwAg#v=onepage&q=Cervus%20elaphus%20maral%20etymology&f=false The Illustrated Encyclopedia Of North American Mammals] , MobileReference, 2008</ref> مرالمارال به دست انسان به کشورهای دیگری چون [[آرژانتین]]، [[استرالیا]] و [[نیوزیلند]] هم وارد شده و به جهت آسیبی که به پوشش گیاهی و حیات وحش بومی این مناطق وارد کرده در فهرست بدترین ۱۰۰ [[گونه مهاجم]] دنیا قرار دارد.
مرالمارال یکی از بزرگترین انواع گوزن و بزرگترین گوزن بومی ایران است و با این که در گذشته جمعیت بسیار زیادی در اغلب نواحی جنگلی سواحل [[دریای خزر]]، ارتفاعات [[البرز]] و دامنه‌های [[زاگرس]] داشت، امروزه تنها در برخی از ارتفاعات دور از دسترس البرز مرکزی و شرقی پیدا می‌شود.
مرالمارال به‌طور کلی با توجه به جمعیت مناسب و زیستگاه وسیع در خطر [[انقراض]] قرار ندارد اما برخی از انواع آن در برخی مناطق با خطر انقراض روبرو بوده یا هستند. [[اتحادیه بین‌المللی حفاظت محیط زیست]] ۹ زیرگونه مختلف را برای مرالمارال تعیین کرده که سه تای آن‌ها ''در معرض خطر'' (دومین درجه حفاظتی)، یکی ''آسیب‌پذیر'' (سومین درجه) و یکی در ''آستانه تهدید'' (چهارمین و پائین‌ترین درجه حفاظتی) قرار دارند.
