زندیان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
لک برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۲:
{{لحن}}
{{بهبود منبع}}
{{جعبه اطلاعات دودمان قدیمی|native_name=زندیان (زندیه)|common_name=|continent=آسیا|region=خاورمیانه|country=[[ایران]]|era=|status=|status_text=|empire=|government_type=[[پادشاهی]]|year_start=۱۷۵۱|year_end=۱۷۹۴|year_exile_start=|year_exile_end=|event_start=|date_start=|event_end=|date_end=|event1=|date_event1=|event2=|date_event2=|event3=|date_event3=|event4=|date_event4=|event5=|date_event5=|event_pre=|date_pre=|event_post=|date_post=|p1=افشاریان|flag_p1=Afsharid Imperial Standard (3 Stripes).svg|image_p1=|p2=|flag_p2=|p3=|flag_p3=|p4=|flag_p4=|p5=|flag_p5=|s1=قاجاریان|flag_s1=Flag of Agha Mohammad Khan.svg|image_s1=|s2=|flag_s2=|s3=|flag_s3=|s4=|flag_s4=|s5=|flag_s5=|image_flag=Zand Dynasty flag.svg|flag_alt=|flag=|flag_type=|image_coat=Lion and Sun Emblem of Persia.svg|coat_alt=|symbol=|symbol_type=|image_map=ZanddynastyTrial.png|image_map_alt=|image_map_caption=قلمرو زندیه در زمان کریم خان. آبی روشن [[پادشاهی کارتلی-کاختی]] را نشان میدهد که باید تحت حکومت زندیان میبود اما در عمل مستقل اداره میشد.|image_map2=|image_map2_alt=|image_map2_caption=|capital=[[شیراز]]، [[تهران]]،<ref group="پانویس">از ۱۱۷۲ تا ۱۱۷۶ ه.ق تهران پایتخت کریم خان بود ولی سپس دوباره شیراز به پایتختی برگزیده شد. (لغتنامهٔ دهخدا، مدخل «طهران»)</ref> [[اصفهان]]،<ref group="پانویس">در زمان [[علیمرادخان زند|علیمراد خان زند]]</ref> [[کرمان]]<ref group="پانویس">در اواخر حکومت [[لطفعلی خان زند]]</ref>|capital_exile=|latd=|latm=|latNS=|longd=|longm=|longEW=|national_motto=|national_anthem=|common_languages=[[زبان فارسی|فارسی]] (زبان رسمی){{سخ}}[[زبان
'''زندیان''' یا '''زندیه''' (۱۱۲۹–۱۱۷۴ ه.ش) نام یکی از سلسلههای ایرانی بود که پس از فروپاشی [[افشاریان]] تا برآمدن [[قاجار]] به درازای ۴۵ سال در [[ایران]] حکومت کردند. زندها
[[وکیل الرعایا]] ([[۱۱۹۳ (قمری)|۱۱۹۳]] – [[۱۱۶۳ (قمری)|۱۱۶۳]] ه.ق) توانست پس از فروپاشی حکومت [[نادرشاه افشار]]، تمام بخشهای مرکزی، شمالی، غربی و جنوبی ایران را تحت حکومت خود درآورد. همچنین برادر وی، [[صادقخان زند]]، نیز موفق شد در سال [[۱۱۸۹ (قمری)|۱۱۸۹]] ق. [[بصره]] را از امپراتوری [[عثمانی]] جدا کرده و به ایران پیوست نماید و از این طریق، نفوذ ایران را بر سراسر [[اروندرود]]، [[بحرین]] و جزایر جنوبی [[خلیج فارس]] مسلم گرداند. طایفه زند از نژاد [[
== ریشه ==
{{اصلی|طایفه زند}}
سلسله زندیه به دست کریمخان زند، رئیس [[طایفه زند]] بنیان نهادهشد. طایفه زند، طایفهای از [[مردم لک]] بودند،<ref name="iranica-perry">{{cite web|last1=Perry|first1=John|title=ZAND DYNASTY|url=http://www.iranicaonline.org/articles/zand-dynasty|website=www.iranicaonline.org|publisher=Encyclopaedia Iranica|accessdate=24 March 2017|language=en|quote=The founder of the dynasty was Moḥammad Karim Khan b. Ināq Khan (...) of the Bagala branch of the Zand, a pastoral tribe of the Lak branch of Lors (perhaps originally Kurds; see Minorsky, p. 616) (...)}}</ref><ref name="Cambridge">''...the bulk of the evidence points to their being one of the northern Lur or Lak tribes, who may originally have been immigrants of Kurdish origin.'', Peter Avery, William Bayne Fisher, Gavin Hambly, Charles Melville (ed.), ''The Cambridge History of Iran: From Nadir Shah to the Islamic Republic'', Cambridge University Press, 1991, {{ISBN|978-0-521-20095-0|en}}, [https://books.google.com/books?id=H20Xt157iYUC&pg=PA64 p. 64.]</ref> که
== پیروزی کریمخان زند ==
کریم خان زند از تیرهٔ زند بگله بود. تیرهٔ زند بگله مهمترین تیرهٔ طایفهٔ زند به حساب میآمدهاست؛ و از اصلیترین طوایف مادها محسوب میشوند. طایفهٔ زند گروهی بودند با معیشت شبانی که از اراضی دامنهٔ زاگرس به دهستان پری و کمازان در نزدیکی ملایر کوچ کرده بودند. معمولاً زندها را شاخهای از قوم [[لر]] و از طوایف [[لک]]<ref>Vladimir Minorsky, "The Guran" in Bulletin of School of Oriental and African Studies, 11, No. ۱, (۱۹۴۳).</ref>
پس از مرگ نادر کریمخان نیرویی به هم زد و پس از چندی با دو خان [[لر بختیاری]] به نامهای [[ابوالفتحخان بختیاری]] و [[علیمردانخان چهارلنگ|علیمردان خان بختیاری]] ائتلافی فراهم ساخت و کسی را که از سوی مادری از خاندان [[صفویان|صفوی]] میدانستند، به نام ابوتراب میرزا ([[شاهاسماعیل سوم]]) را به شاهی برگزیدند. در این اتحاد علیمردان خان بختیاری وکیلالدوله (نایبالسلطنه) بود و ابوالفتحخان بختیاری حاکم [[اصفهان]] و کریمخان زند نیز سرلشکر سپاه بود. اما چندی که گذشت علیمردان خان بختیاری، ابوالفتحخان بختیاری را کشت و بر دیگر همراهش کریم خان زند شورید ولی سرانجام پیروزی با کریمخان زند بود.<ref>محمد رجبی نیری، تاریخ زندیه، انتشارات مصباح، ۱۳۷۶</ref><ref>طباطبایی، جواد. ''تأملی دربارهٔ ایران، جلد نخست، دیباچهای بر نظریهٔ انحطاط ایران''. نشر نگاه معاصر. تهران. چاپ پنجم. ۱۳۸۵. ۱۰۶–۱۰۷</ref>
|