ویکی‌پدیا

انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۱۷): تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: پنجاه‌وهفتمین⟸پنجاه‌ و هفتمین، لانزدل⟸لانزديل
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۶:
| previous_election = انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۱۵)
| previous_year = ۲۰۱۵
| previous_mps =
| next_election = ۵۷امین انتخابات سراسری بریتانیا
| next_year = <!-- ۲۰۲۲ -->
خط ۱۲:
| seats_for_election = همهٔ ۶۵۰ کرسی [[مجلس عوام]]
| majority_seats=۳۲۶
| elected_mps =
| election_date = ۸ ژوئن ۲۰۱۷{{سخ}}۱۸ خرداد ۱۳۹۶
| turnout = ٪۶۸٫۷۶۸٫۷٪ ({{increase}}٪۲٫۳۲٫۳٪)
| opinion_polls =
 
<!-- محافظه‌کار -->
| image1 = [[پرونده:Theresa May (cropped).png|160x160px|ترزا می]]
سطر ۲۳ ⟵ ۲۲:
| party1 = [[حزب محافظه‌کار (بریتانیا)|محافظه‌کار]]
| leaders_seat1 = [[میدنهد|میدن‌هد]]
| last_election1 = ٪۳۶٫۹۳۶٫۹٪
| seats_before1 = *۳۳۰
| seats_needed1 =
| seats1 = *'''۳۱۷'''
| seat_change1 = {{decrease}} ۱۳
| popular_vote1 = '''۱۳٬۶۶۷٬۲۳۱'''
| percentage1 = '''٪۴۲٫۳۴۲٫۳٪'''
| swing1 = {{increase}} ۵٫۶5.6 [[percentage point|pp]]
<!-- کارگر-->
| image2 = [[پرونده:Jeremy Corbyn speaking at the Labour Party General Election Launch 2017 cropped.jpg|160x160px|جرمی کوربین]]
سطر ۳۷ ⟵ ۳۶:
| party2 = [[حزب کارگر (بریتانیا)|کارگر]]
| leaders_seat2 = ایزلینگتون شمالی
| last_election2 = ٪۳۰٫۴۳۰٫۴٪
| seats_before2 = ۲۳۲
| seats_needed2 =
سطر ۴۳ ⟵ ۴۲:
| seat_change2 = {{increase}} ۳۰
| popular_vote2 = ۱۲٬۸۷۴٬۲۸۴
| percentage2 = ٪۴۰٫۰۴۰٫۰٪
| swing2 = {{increase}} ۹٫۶9.6 [[percentage point|pp]]
<!-- SNP -->
| image3 = [[پرونده:Nicola Sturgeon 2017a (cropped).jpg|160x160px|Nicola Sturgeon]]
سطر ۵۰ ⟵ ۴۹:
| leader_since3 = ۱۴ نوامبر ۲۰۱۴
| party3 = [[حزب ملی اسکاتلند]]
| leaders_seat3 = ''عدم رقابت''
| last_election3 = ٪۴٫۷۴٫۷٪
| seats_before3 = ۵۶
| seats_needed3 =
| seats3 = ۳۵
| seat_change3 = {{decrease}} ۲۱
| popular_vote3 = ۹۷۷٬۵۶۹
| percentage3 = ٪۳٫۰۳٫۰٪
| swing3 = {{decrease}} ۱٫۷1.7 [[percentage point|pp]]
<!-- Lib Dem -->
| image4 = [[پرونده:Tim Farron 2016 (cropped).jpg|159x159px|Tim Farron]]
سطر ۶۴ ⟵ ۶۳:
| leader_since4 = ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۵
| party4 = [[حزب لیبرال دموکرات (بریتانیا)|لیبرال دموکرات]]
| leaders_seat4 = وستمورلند و لانزديللانزدیل
| popular_vote4 = ۲٬۳۷۱٬۷۶۲
| percentage4 = ٪۷٫۴۷٫۴٪
| swing4 = {{decrease}} ۰٫۵0.5 [[percentage point|pp]]
| last_election4 = ٪۷٫۹۷٫۹٪
| seats_before4 = ۸
| seats_needed4 =
| seats4 = ۱۲
| seat_change4 = {{increase}} ۴
سطر ۷۸ ⟵ ۷۷:
| leader_since5 = ۱۷ دسامبر ۲۰۱۵
| party5 = [[حزب اتحادگرای دموکراتیک|اتحادگرای دموکراتیک]]
| leaders_seat5 = "«عدم رقابت"»
| popular_vote5 = ۲۹۲٬۳۱۶
| percentage5 = ٪۰٫۹۰٫۹٪
| swing5 = {{increase}} ۰٫۳0.3 [[percentage point|pp]]
| last_election5 = ٪۰٫۶۰٫۶٪
| seats_before5 = ۸
| seats5 = ۱۰
سطر ۹۴ ⟵ ۹۳:
| leaders_seat6 = ''عدم رقابت''
| popular_vote6 = ۲۳۸٬۹۱۵
| percentage6 = ٪۰٫۸۰٫۸٪
| swing6 = {{increase}} ۰٫۲0.2 [[percentage point|pp]]
| last_election6 = ٪۰٫۶۰٫۶٪
| seats_before6 = ۴
| seats6 = ۷
سطر ۱۰۳ ⟵ ۱۰۲:
| map_image = 2017UKElectionMap.svg
| map_size = 350px
| map_caption = نقشهٔ حوزه‌های انتخابیهٔ بریتانیا
 
| title = [[نخست‌وزیر بریتانیا|نخست‌وزیر]]
| posttitle = نخست‌وزیر
| before_election = [[ترزا می]]
| before_party = حزب محافظه‌کار
| after_election =
| after_party =
}}
'''انتخابات سراسری بریتانیا''' در روز پنج‌شنبه ۸ ژوئن ۲۰۱۷ برابر با ۱۸ خرداد ۱۳۹۶ به منظور انتخاب اعضای پنجاه‌پنجاه و هفتمین پارلمان این کشور برگزار شد. بر اساس قانون دوره‌های ثابت پارلمان مصوب ۲۰۱۱ قرار بر این بود که انتخابات پارلمانی در بریتانیا روز ۷ مه ۲۰۲۰ برگزار شود. اما در تاریخ ۱۹ آوریل ۲۰۱۷، [[ترزا می]] [[نخست‌وزیر بریتانیا|نخست‌وزیر این کشور]] با داشتن اکثریت ۱۲نفری در مجلس به امید دست‌یابی به آرای بیشتر و پشتیبانی یک‌پارچه‌تری در مذاکرات [[خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا]]،<ref>{{cite web|url=https://www.theguardian.com/commentisfree/2017/may/02/europe-landslide-victory-theresa-may-brexit|title=Strengthen our hand in Europe? No, a landslide for May would weaken it|date=2 May 2017|publisher=|via=The Guardian}}</ref> تقاضای [[انتخابات زودهنگام]] کرد و توانست نظر بیش از دو سوم از نمایندگان پارلمان را که برای تصویب آن لازم بود، با خود همراه سازد. از میان نمایندگان حاضر در [[مجلس عوام بریتانیا]] که ۶۵۰ نفر عضو دارد، ۵۲۲ نماینده موافق و ۱۳ نفر مخالف این انتخابات بودند.<ref name=":0">{{Cite news|url=http://www.bbc.co.uk/news/live/uk-39628713|title=Theresa May seeks general election|date=18 April 2017|work=BBC News|access-date=18 April 2017|language=en-GB}}</ref>
 
اما در نهایت حزب حاکم ([[حزب محافظه‌کار (بریتانیا)|محافظه‌کار]]) نتوانست اکثریت مطلق را دوباره بدست آورد.
سطر ۱۳۴ ⟵ ۱۳۳:
 
== نتایج ==
حزب محافظه‌کار بریتانیا با آنکه ۱۳ کرسی خود را نسبت به انتخابات سال ۲۰۱۵ میلادی از دست داد ولی چون در این انتخابات موفق شد ۳۱۸ کرسی به دست آورد، باز هم به عنوان حزب اول مجلس عوام شناخته شد. سهم [[حزب کارگر (بریتانیا)|حزب کارگر]] با افزایش ۳۰ کرسی به ۲۶۲ کرسی رسید. [[حزب ملی اسکاتلند]] ۱۹ کرسی از دست داد و شمار نمایندگان آن به ۳۵ نفر رسید. بدین ترتیب، حزب محافظه‌کار با ۸ کرسی کمتر از حدنصاب لازم برای کسب اکثریت مطلق نمی‌تواند به تنهایی دولت تشکیل دهد.<ref>[https://www.theguardian.com/politics/ng-interactive/2017/jun/08/live-uk-election-results-in-full-2017 UK election 2017: full results]</ref> پیش‌بینی‌های حزب محافظه‌کار برای بدست آوردن کرسی‌های بیشتر، به وقوع نپیوست. پیش‌بینی می‌شود که کاهش کرسی‌های حزب محافظه‌کار در مجلس عوام، سبب پیچیده‌تر و سخت‌تر شدن مذاکرات جدایی بریتانیا از اتحادیهٔ اروپا خواهد شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=۱۹ خرداد ۱۳۹۶|وبگاه=بی‌بی‌سی فارسی|نشانی=http://www.bbc.com/persian/science-40219563|عنوان=واکنش‌های جهانی به انتخابات بریتانیا}}</ref>
 
=== حزب کارگر ===
[[جرمی کوربین]]، رهبر [[حزب کارگر (بریتانیا)|حزب کارگر]]، در جلب مشارکت جوانان بریتانیایی برای شرکت در انتخابات و رأی به نامزدهای این حزب بسیار موفق عمل کرد.<ref name=":1"/> نامزدهای گوناگون این حزب در سراسر بریتانیا در مجموع توانستند بیش از ۱۲ میلیون و ۸۰۰ هزار رأی بدست آورند و با تصاحب ۲۶۲ کرسی از ۶۵۰ کرسی مجلس عوام، جایگاه خود را به عنوان دومین حزب در [[مجلس عوام بریتانیا|پارلمان بریتانیا]] مستحکم ساختند.<ref name=":2">{{یادکرد وب |نویسنده =[[فرداد فرحزاد]]|نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-40235984 |عنوان=ترزا می، گرفتار پس لرزه‌های انتخابات؛ دو مشاور ارشد نخست وزیرنخست‌وزیر بریتانیا استعفا کردند |ناشر =وب‌گاهوبگاه بی‌بی‌سی فارسی|تاریخ =۲۰ خرداد ۱۳۹۶ |تاریخ بازبینی=۳ تیر ۱۳۹۶}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://mardomsalari.net/4337/page/1/15053/برنامه-سقوط-نخست‌وزیر-معلق-بریتانیا |عنوان=کوربین برای ترزا خط و نشان کشید | ناشر =وب‌سایت روزنامه مردم‌سالاری |تاریخ =۲۲ خرداد ۱۳۹۶ |تاریخ بازبینی=۳ تیر ۱۳۹۶}}</ref>
 
=== حزب ملی اسکاتلند ===
سطر ۱۴۳ ⟵ ۱۴۲:
 
=== حزب لیبرال دموکرات ===
حزب لیبرال دموکرات در این انتخابات تنها توانست ۱۲ کرسی از ۶۵۰ کرسی [[مجلس عوام بریتانیا|پارلمان]] را در اختیار بگیرد. [[نیک کلگ]]، رهبر پیشین این حزب، که مدتی هم معاون نخست وزیرنخست‌وزیر سابق بریتانیا بود، نامزد یکی از حوزه‌های انتخاباتی شد، ولی کرسی خود را به نامزد حزب کارگر واگذار کرد. سوالیسؤالی که در طول شب انتخابات در [[جستجوگر گوگل]] بارها تکرار شده بود این بود که: "نیک کلگ کیست؟"<ref name=":1"/>
 
=== حزب محافظه‌کار اسکاتلند ===
سطر ۱۵۵ ⟵ ۱۵۴:
 
== تغییرات انسانی ==
 
=== موفقیت زنان ===
حدود صد سال است که قانون اساسی بریتانیا امکان ورود نمایندگان زن را به [[مجلس عوام بریتانیا|پارلمان]] فراهم کرده‌است.<ref name=":4">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=۲۴ خرداد ۱۳۹۶|وبگاه=بی‌بی‌سی فارسی|نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-features-40251311|عنوان=انتخابات بریتانیا؛ پارلمان دیگر در انحصار مردان سفیدپوست پولدار نیست}}</ref> در این انتخابات ۲۰۸ زن موفق به ورود به [[مجلس عوام بریتانیا|پارلمان]] شدند و رکورد حضور زنان در پارلمان را شکستند. در سال ۲۰۱۵ میلادی ۱۹۱ زن به پارلمان راه یافته‌بودند.<ref name=":1"/> هم اکنون،هم‌اکنون، حزب کارگر ۱۱۹، حزب محافظه‌کار ۶۷، حزب استقلال اسکاتلند ۱۲ و حزب لیبرال دموکرات ۴ نماینده زن در پارلمان دارند.<ref name=":4"/>
 
در انتخابات ۲۰۱۷ میلادی، حدود ۳۰ درصد از نامزدها را زنان تشکیل می‌دادند. در حالی‌که در سال ۲۰۱۵ حدود ۲۶درصد از نامزدها زن بودند.<ref name=":1"/>
 
=== افزایش نمایندگان طبقه متوسط ===
کرسی‌های مجلس بریتانیا دیگر در انحصار مردان سفید پوستسفیدپوست و تحصیل کردگان مدرسه‌های خصوصی نیست و تعداد نمایندگانی که در مدرسه‌های دولتی درس خوانده‌اند افزایش یافته‌است. بیش از نیمی از نمایندگان مجلس جدید، تحصیل کرده مدرسه‌های دولتی هستند.<ref name=":4"/>
 
[[دیوید کامرون]] (نخست وزیرنخست‌وزیر پیشین)، [[جرج آزبرن]] (وزیر دارایی پیشین) و [[بوریس جانسون]] (وزیر امور خارجه کنونی)، نمونه‌ای از بسیاری از نمایندگانی هستند که در مدرسه‌های خصوصی گران‌قیمت تحصیل کرده‌اند.<ref name=":4"/>
 
=== اقلیت‌های نژادی ===
در انتخابات سال ۱۹۸۷ میلادی، اولین نماینده سیاه پوستسیاه‌پوست وارد پارلمان بریتانیا شد. در این انتخابات، حزب کارگر ۳۲ نماینده، حزب محافظه‌کار ۱۹ و حزب لیبرال دموکرات، یک نماینده از اقلیت‌های نژادی، در مجلس دارند.<ref name=":4"/>
 
=== دگرباشان جنسی ===
۴۵ نماینده پارلمان جدید، خود را [[دگرباشی|دگرباش]] جنسی معرفی کرده‌اند.کرده‌اند؛ بنابراین در مقایسه با انتخابات پیشین، تعداد نماینده‌ها ۴۰ درصد بیشتر شده‌است.<ref name=":4"/>
{| class="wikitable sortable" style="text-align:right;"
|-
! colspan=2 rowspan=2 | حزب
! rowspan=2 | رهبر
! colspan=3 | کرسی‌ها
|-
!
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/انتخابات_سراسری_بریتانیا_(۲۰۱۷)»