مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
P.arashnia (بحث | مشارکت‌ها) |
نجات ۴ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۲۶:
فانتوم ۲ از سال ۱۹۶۰ وارد خدمت در [[نیروی دریایی ایالات متحده]] گردید.
کارایی که فانتوم از خود نشان داشت سبب آن شد که نیروی هوایی و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده که در ابتدا به ان علاقه ای نداشتند آن را سفارش و استفاده از آن را آغاز کردند. شرکت [[مک‌دانل داگلاس]] این هواپیما را تا اواخر دهه ۱۹۷۰ برای [[نیروی دریایی ایالات متحده]] می‌ساخت<ref name="swan navyp301">Swanborough and Bowers 1976, p. 301.</ref> سرعت فانتوم به عنوان یک جنگنده بزرگ به بیش از ۲٫۲ [[ماخ]] می‌رسد، در عین حال توانایی حمل ۸۴۸۰ کیلوگرم سلاح و مهمات از جمله موشک، راکت و بمب را در ۹ جایگاه خارجی دارا می‌باشد. اف-۴ مانند دیگر [[رهگیر]]های زمان خود بدون توپ مسلسل داخلی طراحی شده بود اما در مدل‌های بعدی، توپ [[گاتلینگ]] ۲۰م‌م [[ام۶۱ والکان]] در آن جاسازی شد. این جنگنده در ابتدای خدمت خود توانست ۱۵ رکورد جهانی هنگام پرواز همچون حداکثر سرعت و حداکثر ارتفاع پرواز<ref name="boeing phirsts">{{یادکرد وب
| نویسنده =
| عنوان = فابولوس ۴۰: نگهدارنده رکوردهای دنیا
| ناشر =
| تاریخ =
| اثر = بویینگ
| نشانی = http://www.boeing.com/defense-space/military/f4/bluebook/record.htm
| تاریخ بازدید =
| archiveurl = https://web.archive.org/web/20090706152401/http://www.boeing.com/defense-space/military/f4/bluebook/record.htm
}}</ref> را به خود اختصاص دهد.<ref name="boeing record">{{یادکرد وب▼
| archivedate = ۶ ژوئیه ۲۰۰۹
| dead-url = yes
▲ }}</ref> را به خود اختصاص دهد.<ref name="boeing record">{{یادکرد وب
| نویسنده =
| عنوان = فابولوس ۴۰: اولین‌های فانتوم
سطر ۶۱ ⟵ ۶۴:
=== نگاه کلی ===
[[پرونده:Cabinacaza.JPG|بندانگشتی|چپ|کابین اف۴ فانتوم ۲]]
فانتوم اف۴، جنگنده-بمب‌افکن دو سرنشینه‌ای است که به عنوان [[هواپیمای رهگیر]] برای پر کردن خلأ موجود در جنگنده‌های دفاعی نیروی دریایی آمریکا طراحی شد. از نوآوری‌های بکار رفته در آن می‌توان به [[رادار دوپلر پالس]] پیشرفته آن و نیز بکارگیری گسترده [[تیتانیوم]] در بدنه آن اشاره کرد.<ref>[http://www.boeing.com/defense-space/military/f4/images/titanium.htm "Phabulous 40th: Current Uses of Titanium: F-4."] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090909073412/http://www.boeing.com/defense-space/military/f4/images/titanium.htm |date=۹ سپتامبر ۲۰۰۹ }} ''Boeing,'' 1971.
"F-4B/C 1,006 lb. 7.7% of Structure, F-J/E 1,261 lb. 8.5% of Structure".
Retrieved: 14 February 2008.</ref>
سطر ۶۸ ⟵ ۷۱:
name="USAF Fighters p198">Dorr and Donald 1990, p. 198.</ref> نه محفظه خروجی آن توانایی حمل بیش از ۱۸٬۶۵۰ پوند (۸۴۸۰ کیلوگرم) سلاح، شامل موشک‌های هوابه‌هوا، هوا به زمین، هدایت‌شده، هدایت‌نشده و بمب‌های هسته‌ای را دارد.<ref
name="F4D
factsheet">[https://web.archive.org/web/20090923175415/http://www.nationalmuseum.af.mil/factsheets/factsheet.asp?id=2276 McDonnell Douglas F-4D "Phantom II".] ''National Museum of the USAF''.
Retrieved: 20 January 2008.</ref> همچون دیگر هواپیماهای رهگیر آن زمان، اف۴ بدون توپ داخلی بود.<ref>Angelucci 1987, p. 310.</ref>
سطر ۷۹ ⟵ ۸۲:
[[پرونده:Phantom F-4 3716.ogv|بندانگشتی|راست|ویدئویی از پرواز اف-۴ فانتوم۲]]
موتورهای جی ۷۹ دود سیاه غلیظی را تولید می‌کرد که فانتوم‌ها را از دور قابل شناسایی می‌کرد.<ref>[http://www.mapsairmuseum.org/f-4_phantom.asp McDonnell Douglas F-4S Phantom] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100227031255/http://mapsairmuseum.org/f-4_phantom.asp |date=۲۷ فوریه ۲۰۱۰ }} MAPS Air Museum at Akron-Canton Airport.
Retrieved: 28 March 2010.</ref> خلبانها این دود را با بکارگیری [[حالت پس سوز]] از میان می‌بردند<ref>Richardson and Spick 1984, p. 25.</ref> اما این کار راندمان سوخت را کم می‌کرد. بعضی از خلبانها پس سوز را در یک موتور هواپیما استفاده می‌کردند که این کار روی شتاب هواپیما همان تأثیر را می‌گذاشت که از پس سوز در هر دو موتور استفاده شود و از طرفی هم دود به شدت سیاه غلیظ موقعیت هواپیما را مشخص نمی‌کرد.
| |||