نو (تئاتر): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۶:
تئاتر ''نو'' در قرن ۱۴ میلادی توسط ''کانامی'' و فرزندش ''زیامی موتوکیو'' ابداع شد. در آن زمان [[بازیگران]] ''نو'' همزمان [[نویسندگان]] قطعات [[نمایش]] نیز بودند. ''زیامی موتوکیو'' یکی از مشهوزترین ایده پردازان ''نو'' است.{{سخ}}
در دورهٔ زمانی ''[[دوره ادو|اِدو]]''، مابین قرون ۱۶ تا ۱۹ میلادی، [[بازیگری]] و تماشای ''نو'' امتیاز ویژه‌ای برای طبقهٔ [[سامورایی‌ها]] محسوب می‌شد و بازیگران رتبه‌های موروثی سامورایی داشتند. مهم‌ترین مدارس بازیگری ''نو'' عبارت بودند از: 観世, ''کانزه''; 宝生, ''هوشو''; با金春, ''کمپارو''; و 金剛, ''کونگو''، که [[بازیگران]] را برای بازی در نقش‌های گوناگون تعلیم می‌دادند؛ [[موسیقی]] مختص ''نو'' و بازیگران نقش مکمل نیز از این مدارس آغاز شد. این سیستم که به ''ایمتو'' موسوم است امروزه نیز به کار خود ادامه می‌دهد. در [[دوره میجی|دورهٔ میجی]] البته مدرسهٔ بازیگری دیگری به آن چهار [[مدرسه]] با امتیازات برابر افزوده شد که ''کیتا''(喜多) نام دارد.{{سخ}}
''نو'' به‌طور [[سنتی]] همراه با نوعی [[نمایش کمدی]] [[ژاپن|ژاپنی]] بنام ''کیوگِن'' اجرا می‌شود. در سال [[۲۰۰۱ (میلادی)|۲۰۰۱]] این دو تحت عنوان ''ناوگاکو'' در فهرست [[میراث فرهنگی و معنوی بشر]] به ثبت رسید.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www2.ntj.jac.go.jp/unesco/noh/en/nohgaku.html |عنوان=What is noh und Kyogen | ناشر = the Japan Arts Council |تاریخ =۲۰۰۴ |تاریخ بازبینی=۱ سپتامبر ۲۰۱۳ |زبان=انگلیسی |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110615095213/http://www2.ntj.jac.go.jp/unesco/noh/en/nohgaku.html |archivedate=۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ |dead-url=yes }}</ref>
 
== موضوع‌ها و داستان‌ها ==
خط ۲۶:
 
== پیوند به بیرون ==
* [https://web.archive.org/web/20070821074639/http://etext.lib.virginia.edu/japanese/noh/index.html متن چندین قطعهٔ ''نو'' به زبان انگلیسی]
* [http://www.nightberry.us/dvd/no-das-geheimnis-der-stille/ مستندی دربارهٔ ''نو'' به زبان آلمانی]