پرسفونه: تفاوت میان نسخه‌ها

 

پرسفونه فریاد برآورد و مادرش را صدا زد، اما هیچ‌یک از خدایان و نامیرایان صدای او را نشنیدند و تنها هکات{{efn|Hekate؛ الهه‌ای قدیمی است و ثروت مادی و معنوی بر همه ارزانی می‌دارد. او در ابتدا الهه‌ای نیکوکار بود، اما به‌تدریج بدجنس و بدکار شد.}} و هلیوس{{efn|Helios}} ـ ایزد خورشید ـ صدای او را شنیدند و شاهد این ربوده شدن بودند.<ref>{{پک|Hard; Robin|سال|ک=کتاب|ص=126 - 127}}</ref>

هنگامی که آتنا و آرتمیس، دوستان پرسفونه، به آن مرغزار رسیدند، شکاف زمین به هم آمده بود؛ آن گل عجیب نیز ناپدید شده بود، و چیزی از پرسفونه به جز سبد پرگلش باقی نمانده بود.

آن زمان که پرسفونه سوار بر ارابهٔ هادس بود و زمین‌های آباد و دریاهای تندآب و حتی هلیوس را سوار بر ارابه‌اش در آسمان می‌دید، به این امید بود که کسی صدای فریادش را بشنود،<ref>{{پک|روزنبرگ؛ دونا|سال|ک=کتاب|ص=۵۶}}</ref> اما هنگامی که یکی از فرشتگان دریایی به نام سیانه{{efn|Cyane}} در مقابل هادس مقاومت کرد و خواست مانع ربودن پرسفونه شود، هادس ضربه‌ای بر زمین وارد کرد و دل زمین را شکافت و با پرسفونه به داخل ژرفای سیاه و هراس‌انگیز زمین وارد شد.<ref>{{پک|روزنبرگ؛ دونا|سال|ک=کتاب|ص=همان}}</ref> محل ربوده شدن پرسفونه را در جاهای مختلفی ذکر کرده‌اند، از جمله سیسیل و در کنار کوه اتنا{{efn|Etna}} یا در آتیک در تراس، در ایونی و بعضی در جنگل مگار گفته‌اند. جستجوی دمتر به دنبال فرزند در اشعار هومر چنین آمده‌است:

 

== منابع ==

{{ویکی‌انبار-رده|Persephone}}

* پین سنت، جان؛ (۱۳۸۷) شناخت اساطیر یونان، ترجمهٔ باجلان فرخی، تهران، اساطیر، چاپ دوم.

 

{{اسطوره‌های یونان}}

[[رده:الهه‌های یونانی]]

[[رده:الهه‌های طبیعت]]