اریش فون فالکنهاین: تفاوت میان نسخه‌ها

فاکنهاین از بسیاری جهات تجسم و خلاصه ای از یک نظامی پروسی بود؛ یک نظامی گرای به معنای تمام کلمه. وی شامۀ سیاسی و نظامی انکار ناپذیری داشت و دموکراسی و [[رایشتاگ]]{{نشان|دو}}را مورد تحقیر قرار می داد. او در 1914 رایشتاگ را چنین مخاطب قرار داد:{{sfn|Craig|1956|pp=253–254}}}}<blockquote>تنها به خاطر نفوذ رهبران حزبی جاه طلب و حذف ارتش پروس از صحنۀ مجادلات حزبی به دست قانون اساسی است که چنین چیزی پیش آمده:

[[وینستون چرچیل]] وی را تواناترین ژنرال در میان تمامی ژنرال های آلمانی در جنگ جهانی دانسته است. ترِوُر دوپوی، تاریخ نگار نظامی امریکایی، وی را در حد بالاترین ژنرال های آلمانی، تنها پائینتر از هیندنبورگ و لودندورف، در نظر گرفته است.{{sfn|Cowley|Parker|1996|p=915}} روبرت فولی نوشته که متخاصمین آلمان توان و ظرفیت خیلی بیشتری در کاربست استراتژی جنگ فرسایشی داشتند، چرا که دارای نیروی انسانی و کنترل صنعتی و اقتصادی بیشتری بر جهان بودند؛ آنها به بسیاری از شیوه هایی که فالکنهاین در نبرد های روسیه 1915 و فرانسه 1916 به کار گرفت متوسل می شدند. زمانی که هزینه های جنگ بالا رفت، اهداف جنگی متفقین تا حد کنار زدن نخبگان سیاسی قدرت های مرکزیمرکز{{نشان|سه}} و توانایی دیکته نمودن صلح شان گسترش یافت؛ هدفی که با استراتژی فرسایش حاصل شد.{{sfn|Foley|2007|p=268}}

{{پاورقی|یک}} معروف به جمال پاشای خون آشام.

{{پاورقی|سه}} شامل آلمان، اتریش_مجارستان، عثمانی و بلغارستان.