آهن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳:
'''آهن''' با [[نماد شیمیایی]] '''Fe''' {{به لاتین|Ferrum}}، نام یک [[عنصر (شیمی)|عنصر]] شیمیایی با [[عدد اتمی]] ۲۶ و [[چگالی]] ۷۸۷۴kg/m<sup>۳</sup> است. آهن یک [[فلز]] است که در نخستین دورهٔ [[فلز واسطه|فلزهای واسطه]] جای دارد. آهن از دیدگاه [[جرم (فیزیک)|جرم]]، بزرگترین عنصر سازندهٔ کرهٔ [[زمین]] است. آهن اصلی‌ترین عنصر سازندهٔ [[هستهٔ بیرونی]] و [[هسته درونی|درونی]] زمین و چهارمین عنصر متداول در پوسته‌است. فراوانی آهن در [[سیاره زمین‌سان|سیاره‌های زمین‌سان]] و دیگر کره‌های سنگی مانند ماه، به خاطر پدیدهٔ [[همجوشی هسته‌ای]] در [[ستاره|ستاره‌ها]] است به این معنی که در پروسهٔ همجوشی، آهن آخرین عنصری‌است که با آزادسازی انرژی، پیش از فروپاشی انفجاری آن ستاره به صورت یک [[ابرنواختر|نو اختر یا ابرنواختر]]، و پراکندن آهن در فضا، ایجاد می‌شود.
در حدود ۱٬۴۰۰ پیش از میلاد، از ساخته‌های آهنی در قلمرو [[هیتی‌ها]] در [[ارمنستان]] کنونی استفاده می‌شد که این به عنوان نخستین شواهد مصرف این عنصر است.<ref>[http://www.iranicaonline.org/pages/chronology-1 CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1] ''iranicaonline.org''</ref>رده‌ای از [[عدد اکسایش|حالت‌های اکسیداسیون]] یافت می‌شود؛ از ۲- تا ۶، هرچند که اکسایش ۲ و ۳ متداول‌ترین هستند. سرچشمهٔ عنصری آهن در [[شهاب‌سنگ]]ها و سایر محیط‌های کم [[اکسیژن]] است، اما نسبت به اکسیژن و آب دارای واکنش‌است. سطح آهن تازه سطحی نقره‌ای-خاکستری درخشان به نظر می‌رسد، اما در هوای عادی [[اکسایش-کاهش|ا]]<nowiki/>طعه فلز را (در برابر زنگ‌زدگی) [[رویینگی|رویینه]] می‌سازند، لایهٔ اکسید آهن، با ادامهٔ نفوذ و اشغال حجم بیشتری از فلز، و در نتیجه پوسته پوسته شدن و سوا شدن، سطح تازه‌ای را در معرض [[خوردگی]] قرار می‌دهد.
== ویژگی‌ها ==
| |||