آرش کمانگیر: تفاوت میان نسخه‌ها

نام پهلوانی کماندار از لشکر [[منوچهر]]. منوچهر در پایان دوره فرمانروایی خویش از جنگ با فرمانروای [[توران]]، [[افراسیاب]]، ناگزیر شد. نخست چیرگی افراسیاب را بود و منوچهر به [[مازندران]] پناهید ولی سپس بر آن نهادند که دلاوری ایرانی تیری گشاد دهد و بدانجای که تیر فرود آید مرز ایران و توران باشد، آرش نام پهلوان ایرانی از قله دماوند تیری بیفکند که از بامداد تا نیمروز برفت و به کنار [[جیحون]] فرود آمد و جیحون حدّ شناخته شد. در اوستا بهترین تیرانداز را «اِرِخِ شَ» نامیده و گمان می‌رود که مراد همان آرش است. [[طبری]] این کماندار را «آرش شاتین» می‌نامد و [[نولدکه]] گمانه می‌زند این واژه دگردیسی شده جمله اوستائی «خَشووی ایشو» باشد چه معنی آن «خداوند تیر شتابنده» است که ویژگی یا سرنام آرش بوده‌است؛ و به گفته‌ای دیگر ایزد زمین ([[اسفندارمذ]]) تیر و کمانی به آرش داد و گفت این تیر دورپرتاب است و هر که آن را بیفکند درجای بمیرد؛ و آرش با این آگاهی تن به مرگ درداد و تیر اسفندارمذ را برای گسترش مرز ایران بدان گونه که گفتیم بیفکند و درجا بمرد. (از [[تاریخ ایران باستان]] [[حسن پیرنیا]]):<ref name="dehkhoda">{{یادکرد وب |نویسنده =[[علی اکبر دهخدا]] |نشانی=http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-a29d60867ac44194b926d2594016deaa-fa.html |عنوان=آرش | ناشر =تارنمای لغتنامه |تاریخ = |تاریخ بازبینی=4 فوریه 2015 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150205011121/http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-a29d60867ac44194b926d2594016deaa-fa.html |archivedate=۵ فوریه ۲۰۱۵ |dead-url=yes }}</ref>