دیوید لینچ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۳۰:
اگرچه فیلم‌های لینچ موفقیت بزرگی در گیشه کسب نکرده‌اند ولی همیشه محبوب منتقدان و فیلم‌دوستان بوده‌اند. در سال ۲۰۰۳ در یک نظرسنجی که از منتقدان فیلم در سراسر دنیا توسط روزنامه ''[[گاردین]]'' انجام گرفت، دیوید لینچ به عنوان بزرگ‌ترین فیلم‌ساز زندهٔ دنیا برگزیده شد.<ref>[http://bbc.co.uk/persian/arts/story/2003/11/031114_pm-guardian.shtml در مورد نظرسنجی گاردین در بی‌بی‌سی فارسی]</ref> فیلم‌های وی پر است از نمادهای [[سورئالیسم|سورئالیستی]]، سکانس‌های رویاگونه و نظایر آن. وی در [[نقاشی]] و [[مجسمه‌سازی]] و [[موسیقی]] نیز آثاری دارد.
وی فیلم های [[هشت‌ونیم|هشت و نیم]]([[فدریکو فلینی]])،[[سانست بلوار]]([[بیلی وایلدر]])،[[تعطیلات موسیو اولو|تعطیلات موسیو اولیو]]([[ژاک تاتی]])،[[پنجره عقبی]]([[آلفرد هیچکاک]])،[[این یک هدیه‌ست|این یک هدیه است]]([[نورمن زد مک‌لئود]])، [[آپارتمان (فیلم ۱۹۶۰)|آپارتمان]]([[بیلی وایلدر]])،[[جاده (فیلم ۱۹۵۴)|جاده]]([[فدریکو فلینی]])،[[لولیتا (فیلم ۱۹۶۲)|لولیتا]]([[استنلی کوبریک]])،[[جادوگر شهر از (فیلم ۱۹۳۹)|جادوگر شهر از]]([[ویکتور فلمینگ]])،[[اشتروشک]]([[ورنر هرتسوک|ورنر هرستوگ]])،[[سرگیجه (فیلم ۱۹۵۸)|سرگیجه]]([[آلفرد هیچکاک]]) را فیلم های محبوب خود نام برد.
== اوایل زندگی ==
| |||