روابط ایران و هلند: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: بسر⟸به‌سر |
||
خط ۹:
شروع روابط سیاسی میان ایران و هلند به اوایل قرن هفدهم میلادی بر می‌گردد. پس از آنکه دولت ایران جزیره هرمز را از تصرف پرتغالی‌ها خارج ساخت و بندرعباس مرکز تجارت خلیج فارس گردید، هلندی‌ها در قالب [[کمپانی هند شرقی هلند]] بدانجا راه پیدا کردند و با اجازه شاه عباس اول صفوی در سال ۱۶۲۳ میلادی، تجارتخانه‌ای دایر کرده به تجارت ابریشم پرداختند.
در سال ۱۶۲۶ میلادی، موسی بیک به عنوان نخستین سفیر شاه عباس اول به دربار لاهه راه یافت. شاه عباس در نامه‌ای به فرمانروای وقت هلند ارائه تسهیلات و تأمین آسایش بازرگانان هلندی را در ایران تضمین کرد. نخستین سفیر هلند در ایران نیز یان اسمیت بود که به مدت دو سال (۱۶۳۰–۱۶۲۸ میلادی) در ایران
[[کمپانی هند شرقی]] گرچه عمدتاً مشغول تجارت بود و به الزامات سیاسی – نظامی علاقه چندانی نشان نمی‌داد، اما هرجا و هرگاه که منافع و امتیازات بازرگانی خود را در مخاطره می‌دید، همچون یک دولت حاکم عمل می‌کرد. این شرکت حتی چندین بار با ایرانی‌ها درگیری مسلحانه پیدا کرد.
| |||