'''ابوطاهر سلیمان جنّابی''' (۹۴۴–۹۰۶ میلادی)، فرمانروای ايرانى دولت [[قرمطی]] در [[بحرین]] و شرق [[عربستان]] بود که در سال ۹۳۰ میلادی اشغال و تاراج [[مکّه]] را فرماندهی کرد.
ابوطاهر که پسر '''ابوسعید بهرام جنّابی'''- بنیانگزاربنیانگذار دولت قرمطی - است، در سال ۹۲۳ م به فرمانروایی رسید و بیدرنگ کارزار توسعهطلبانه و تهاجمی را بر ضدّ مناطق پیرامونی دولت قرمطی سازماندهی نمود. او در همان سال به قدرت رسیدنش (۹۲۳ میلادی) به بصره تاخت. به گفتهٔ ابنکثیر «در این حمله هزار و هفتصد سواره تحت فرمان او بود و پس از عبور از حصار شهر هفده روز در آنجا ماندند و بسیاری از مردم را کشتند». ابوطاهر در ۹۲۷ م کوفه را هدف تاخت و تاز قرار داد و با شکست دادن لشکر عبّاسی، حتّی بغداد را نیز تهدید کرد. نیروهای او پس از عدم موفّقیت در ورود به شهر بغداد، بیشتر مناطق عراق را از جمله رقّه، قادسیه، رأسالعین، کفرتوثا و موصل به باد غارت و تاراج دادند.