|
== دیدگاه‌ها ==
ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﻘﻞ ﻭ ﻋﻘﻞ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻮﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ
ابن تیمیه در کتاب بیان [[التلبیس الجهمیه]] می‌آورد: «[[ابن‌عباس]] از رسول‌الله نقل می‌کند که:رأیت ربّی عزّ وجلّ، شابّ أمرد و فرده جعد قطط، فی روضه خضرا… خداوند را به صورت نوجوانی دیدم که هنوز موی صورتش در نیامده، سرش پرمو و مجعد است».<ref>بیان التلبیس الجهمیه ج۷ص ۲۹۰</ref>
ﻋﻘﺎﯾﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﺀ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ: ۱ - ﻋﻘﻞ ﺑﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﺪﯾﺚ ﻣﻌﺎﺭﺽ ﻧﯿﺴﺖ؛ ۲ - ﻋﻘﻞ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ
ﺣﺪﯾﺚ ﺍﺳﺖ؛ ۳ - ﻋﻘﻠﯿﺎﺕ ﺣﮑﻤﺎ ﻭ ﻣﺘﮑﻠﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻣﻌﺎﺭﺽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ.
و در همان کتاب می‌گوید:
۴ - ﻋﻘﻞ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺻﺮﯾﺢ ﻭ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎ ﺍﻗﻮﺍﻝ ﺣﮑﻤﺎ ﻭ ﻣﺘﮑﻠﻤﺎﻥ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ
«تمامی این روایات دلالت بر این دارند که این دیدار در خواب و در مدینه انجام گرفته‌است مگر حدیث عکرمه بن عباس»<ref>''بیان تلبیس الجهمیه ج ۷ ص ۲۲۹''</ref>
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺪﻻﻻﺕ ﻋﻘﻠﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﺪﯾﺚ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻋﻘﻞ
ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﺪﯾﺚ ﻣﻌﺎﺭﺽ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
همچنین در رد بر مجسمه می‌گوید:
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺣﯿﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺻﻔﺎﺕ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﺩﯾﻨﯽ ﺍﻭﺳﺖ،
«در این‌گونه اموری که الله و رسولش آنها را نفی کرده‌است داخل شدند تا این‌که گفتند: او (الله) در دنیا با چشمان دیده می‌شوند.»<ref>''منهاج السنه ج ۲ ص ۳۱۳''</ref>
ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮﺩﻭ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ: ۱ - ﺁﻧﭽﻪ « ﺳﻠﻒ » ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺻﺪﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪ، ﺻﺤﯿﺢ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﺮﺩ ( ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ « ﻃﺮﯾﻖ ﺳﻠﻒ » ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ) ؛ ۲ -
همچنین در کتابی دیگر گفته‌است:
ﺗﺄﻭﯾﻞ ﺁﯾﺎﺕ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﺻﻄﻼﺣﯽ ﻣﺘﺄﺧﺮ ﺁﻥ ﺻﺤﯿﺢ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮤ «ﺗﺄﻭﯾﻞ » ﺩﺭ
«و هر یک از عبادتگذاران پیشین و پسین که بگوید پروردگارش را با چشم سر دیده‌است به اجماع اهل علم و ایمان اشتباه کرده‌است.»<ref>''وصیه الکبری ص ۷۷''</ref>
ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﺪﯾﺚ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺳﻠﻒ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﻌﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﯾﺶ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﯿﺮﻭ ﺳﻠﻒ ﯾﻌﻨﯽ ﺻﺤﺎﺑﻪ، ﻭ ﺗﺎﺑﻌﯿﻦ، ﻭ ﻣﺤﺪﺛﺎﻥ
=== زبان فارسی ===
ﺑﺰﺭﮒ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺳﻮﻡ ﻗﻤﺮﯼ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺍﻭ ﺳﻠﻒ، ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ
وی از از پیامبر اسلام نقل می‌کند:<ref>اقتضا صراط المستقیم لمخالفه اصحال الجحیم</ref> اگر کسی بتواند به زبان عربی سخن بگوید و به زبان فارسی سخن بگوید منافق است و با نقل قولی از عمر خلیفه دوم مسلمانان، مدعی می‌شود که سخن گفتن به زبان فارسی، آدم را بی مروت و نامرد و پست می‌سازد. می‌گوید: باری سعدبن ابی وقاص شنید که مردمی به زبان فارسی سخن می‌گویند، خطاب به آنها گفت: «پس از آمدن اسلام بازهم دلبسته مجوسیت و آتش‌پرستی هستید؟» نیز از زبان مالک بن انس، یکی از پیشوایان فقهی اهل سنت و جماعت می‌نویسد که مالک بن انس روزی خطاب به حاضران در مسجد نبوی در مدینه با لحن خشن و عبوس و تهدیدآمیزی گفت:» هرگاه ببینم کسی به زبان فارسی حرف می‌زند، از مسجد بیرونش خواهم انداخت. ابن تیمیه در کتاب یادشده از ابن جنی، از علمای نامور نحو عربی، نقل می‌کند که باری گفت: «دلیل این‌که یک عده از آدم‌ها در جامعه اسلامی دچار انحراف شده‌اند و با شریعت اسلام از در مخالفت درآمده‌اند و در دام زندقه و الحاد افتاده‌اند، آشنایی درست نداشتن آنها از زبان عربی بوده‌است».<ref>{{یادکرد وب |url=http://d1.islamhouse.com/data/ar/ih_books/single/ar_aktda_alsrat_almstkim.pdf |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۲۳ مه ۲۰۱۵ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20121224051707/http://d1.islamhouse.com/data/ar/ih_books/single/ar_aktda_alsrat_almstkim.pdf |archivedate=۲۴ دسامبر ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref>
ﻣﺪﻋﯿﺎﻥ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻣﺘﮑﻠﻤﺎﻥ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭﮎ ﻣﯽﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.
ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺻﻔﺎﺕ ﻭ ﺍﻓﻌﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺻﺤﯿﺢ
=== ایرانی ستیزی ===
ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﺄﻭﯾﻞ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﻤﯽﺷﻤﺎﺭﺩ، ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎﺕ ﺩﺭﺳﺖ
ابن تیمیه، به نقل از [[عمر بن خطاب]]، آورده‌است که از [[جشن نوروز]] و [[مهرگان]] بپرهیزید، و کسانی که این روزها را جشن می‌گیرند، در قیامت خود را جز بی‌دین‌ها و کافرها خواهد یافت. همچنین در حدیث دیگری، مسلمانان را از عبادات ایرانی‌ها {{به عربی|رطانت العجم}} منع کرده‌است. به نوشته شاکد، این اصطلاح، اشاره به نمازهای زرتشتیان دارد.<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Shaked|نام=Shaul|پیوند نویسنده=شائول شاکد|مقاله=HADITH v. AS INFLUENCED BY IRANIAN IDEAS AND PRACTICES|دانشنامه=Encyclopædia Iranica|جلد=XI|سال=۲۰۰۳|ناشر=Bibliotheca Persica Press|مکان=New York|شابک=|صفحه=۴۵۳–۴۵۷|نشانی=https://iranicaonline.org/articles/hadith-v|تاریخ بازبینی=۱۱/۱۶/۲۰۱۳|نشانی بایگانی=|تاریخ بایگانی=|زبان=en}}</ref>
ﻭ ﺑﺮﺣﻖ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺁﻥ ﻣﺠﻬﻮﻝ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﯼ ﺍﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﻔﺎﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﺑﻮﺩﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﻋﺮﺵ، ﻭ
=== مغول‌ها ===
ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﺅﯾﺖﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﻔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻪ
ابن تیمیه علیه شیعیان و علویان و علیه مغولان فتواهایی دارد به دلیل برانداختن خلافت عباسی توسط مغولان، یکی از فتواهای معروف ابن تیمیه تکفیر و جهاد علیه مغول‌ها است. وی حتی اسلام آوردن افراد قوم مغول را نمی‌پذیرد و معتقد است حتی اگر اسلام بیاورند نباید از آنها پذیرفت.<ref name="Janin, Hunt p.79">Janin, Hunt. ''Islamic Law: The Sharia from Muhammad's Time to the Present'' by Hunt Janin and Andre Kahlmeyer, McFarland and Co. Publishers, 2007 p.79</ref>
« ﺗﻌﻄﯿﻞ ﺫﺍﺕ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ » ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ.
[http://parssea.org/?p=1987 افکار و عقاید ابن تیمیه پدر فکری مکتب جهادی های سلفی | پژوهشهای ایرانی.دریای پارس.]
== استادان ==
| 