شوان پرور: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Zerin abadi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۱۷:
| Notable_instruments =
}}
'''شوان پرور''' (به [[عربیزبان‌های کردی|کردی]]: Şivan Perwer/شڤان په‌روه‌ر/شوان په‌روه‌ر) (زادهٔ [[۲۳ سپتامبر]] [[۱۹۵۵ (میلادی)|۱۹۵۵]] در شهر [[سیورک|سیورک (سوری)]]، در [[استان شانلی‌اورفه]]، میان شهرهای [[دیاربکر]] و [[شانلی‌اورفه]]، [[شمال کردستان]]) با نام اصلی اسماعیل آیگون {{به ترکی|İsmail Aygün}} از خوانندگان مشهور و مردمی [[کرد]] کشورهای کردنشین ([[ترکیه]]، [[ایران]]، [[عراق]]، [[سوریه]]) است. ترانه‌های وی اکثراً حماسی و میهن‌پرستانه است.
 
وی فعالیت هنری را از سال ۱۹۷۵ شروع کرد و تا سال ۲۰۰۲ بیش از ۲۲ اثر خلق نمود. یکی از آخرین آثار وی به نام Men bira te kirya از طرف آکادمی [[آرل کرو]] (Harles Cros) موفق به دریافت بزرگترین جایزهٔ هنری از [[ژاک شیراک]]، [[رئیس جمهور]] وقتِ [[فرانسه]] شد. بهترین آثار شوان پرور بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ عرضه شد؛ ولی بعدها، علی‌رغم فعالیت‌های هنری، به دلیل بیماری حنجره، کیفیت صدای خویش را از دست داد. در طول دوران اوج محبوبیت، سیاستمداران رده‌بالای کشورهای [[خاورمیانه]]، که به گونه‌ای با مسئلهٔ [[کردستان]] دست در گریبان بودند، به دلیل تحریک احساسات جوانانِ کرد جهت مبارزهٔ مسلحانه، از وی با تنفر یاد می‌کردند. پس از [[اصلاحات سیاسی ترکیه]]، اعطای آزادی‌های نسبی به کردهای [[ترکیه]]، [[رجب طیب اردوغان]] وی را جزء شخصیت‌های تاریخی ترکیه می‌داند. او از سال ۱۹۷۵ تاکنون در آلمان به سر می‌بَرد.