سیستم تاراج: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۰ منبع و علامت‌زدن ۱ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۴:
این عبارت غالباً در ادبیات [[سیاست در ایالات متحده آمریکا]] به کار می‌رود و از گفتاوردی از سناتور نیویورکی [[ویلیام ال. مارسی]] مشتق شده‌است. مارسی در جریان انتخابات ۱۸۲۸ در اشاره به پیروزی [[اندرو جکسون]] گفته‌بود: «غنایم و تاراج به فرد پیروز تعلق دارند.» سیستم تاراج در سال‌های ۱۸۲۰ و در دوران ریاست‌جمهوری جکسون به نامطلوب‌ترین شکلش رسید. به باور جکسون در اداره امور دولتی نیاز به تخصص چندانی نبود و دلیلی برای ادامه حیات اداری دولت در زمان تغییر بافت سیاسی وجود نداشت. به گفته جکسون:
{{گفتاورد|من عقیده دارم آنچه به خاطر بقای شغلی مقامات اداری از دست می‌دهیم، بیشتر از آن چیزی است که به سبب تجربه آنها عاید ما می‌شود؛ بنابراین با تعویض مقامات اداری و با توجه به وفاداری روشن و بارز آنها به حزب، مزایای بیشتری عاید شده و حتی فساد کاهش می‌یابد.}}
با کشته شدن [[جیمز آبرام گارفیلد]]، رئیس‌جمهور آمریکا در سال ۱۸۸۱، توسط یکی از طرفداران سیستم تاراج که وعده تصدی یک شغل دولتی به او تحقق نیافته بود، نهضت تغییر به طرف توصیه‌های گزارش نورث کوت-تری ولیان جان گرفت.<ref name="تدبیر اقتصاد &#124; اخبار اقتصاد، مفاهیم اقتصاد، مشکلات اقتصاد، بورس، خودرو، مسکن، طلاوارز 2014">{{cite web | title=اقتصاد زیر فشار دیوان‌سالاری - تدبیر اقتصاد | website=تدبیر اقتصاد &#124; اخبار اقتصاد، مفاهیم اقتصاد، مشکلات اقتصاد، بورس، خودرو، مسکن، طلاوارز | date=2014-10-10 | url= http://tadbireghtesad.ir/?p =1111 | language=fa | access-date=2017-11-08 }}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref> در سال ۱۸۸۳ و با تصویب [[قانون پندلتون]] در ایالات متحده از اصلاحات خدمات عمومی انگلستان الهام گرفته شد.
 
== جستارهای وابسته ==