هزوارش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
جز ←‏دلایل استفاده: نوشته‌های مانوی و تورفان هزوارش ندارند
خط ۱۱:
 
== دلایل استفاده ==
هنوز علت قطعی و معینی برای وجود هزوارش در زبان پهلوی یافت نشده‌است. یونکر معتقد است که در دربار پادشاهان اشکانی برای اینکه خود را از تودهٔ مردم متمایز کنند، زمانی رایج شده بود که در پارسی میانه، الفاظ سامی را بکار ببرند. [[هانس هاینریش شدر|شدر]] اما عقیده دارد که وجود کاتبان و دبیران آرامی نژاد از زمان داریوش بزرگ در دربار هخامنشی، سبب وارد شدن هزوارش به زبان فارسی میانه شده‌است.<ref name=":1" /> یکی دیگر از این حدس‌ها این است که از آنجا که سنت دبیری خاص [[آرامی‌ها|آرامیان]] بوده‌است بسیاری این واژه‌ها در نوشتار وارد شده‌اند اما از آنجا که اربابان این دبیران آرامی نمی‌دانستند این واژه‌ها هنگام برخوانی از بهر ایشان به [[فارسی]] برگردانده می‌شدند. دیگر گمان، آن است که اهل ادب و قلم که به ممارست قلم و ادب ارتیاض یافته بودند، برای فضل‌فروشی و ساختن نوعی زبانِ زرگری میان خودشان واژه‌های آرامی را وارد زبان پهلوی می‌کرده‌اند و چه‌بسا دشواری‌های بی معنای خط پهلوی نیز علتی جز آن نداشته.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=[[بازاندیشی زبان فارسی]]|نام خانوادگی=آشوری|نام=داریوش|ناشر=[[نشر مرکز]]|سال=۱۳۹۲|شابک=۹۷۸۹۶۴۳۰۵۲۳۶۲|صفحه=۱۰۲|پیوند نویسنده=داریوش آشوری}}</ref>نوشته‌های [[مانی|مانوی]] و [[تورفان]] هزوارش ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب | عنوان = ترجمه چند متن پهلوی - ملک الشعراء بهار | به کوشش =محمد گلبن | سال =۱۳۷۹ | ناشر = وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی |مکان =تهران | شابک =۹۶۴۴۲۲۲۸۴۹ | صفحه =۹| تاریخ بازبینی = ۳۰ مهر ۱۳۹۸}}</ref>
 
== تاریخچه ضبط ==