پس شخص حقوقی به شرکت‌ها و نهادها و موسساتی اطلاق می‌شود تا مستقلاً دارای حقوق و تکالیفی شوند و محدودیت‌ها و تشریفاتی بر آن‌ها تحمیل شود تا در فرجام، مصلحت اشخاص حقیقی بهره برنده از این شخص حقوقی، مراعات گردد. پس وجود شخص حقوقی و شخصیت آن، به اعتباری است که ناشی از [[فلسفهٔ حقوق|دیدگاه‌های فلسفی حقوقی]] می‌باشد.
<br />
== ضرورت شخص حقوقی ==
تجمع اشخاص حقیقی در اجتماعات برای تعقیب اهداف و جلب منافع مشترک از ویژگیهای زندگی اجتماعی انسان است. قدرت حاصل از تجمع نیروهای انفرادی اعضاء تجمع ، باید در جهت اهداف تعیین شده هدایت شود. در حالت اولی همه اعضای تجمع به میزان برابر از حق تصمیم گیری و مدیریت گروه برخوردارند. بنابراین برای نیل به هر تصمیمی باید اتفاق آراء اعضای تجمع حاصل شود تا بتوان آن تصمیم را نسبت به همگان به اجراء گذاشت. بدیهی است که نیل به اتفاق آراء همیشه ممکن نیست و این امر می تواند اداره فعالیت جمعی را با بحران تصمیم گیری مواجه سازد. راه حل آن است که برای گروه ، مستقل از اعضای تشکیل دهنده یا تاسیس کننده آن، شخصیت مستقل فرض شود و اختیار اداره گروه بجای اتفاق آراء اعضاء به ارکان این شخصیت مستقل سپرده شود.
