اریش لودندورف: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن تصویر
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰:
در 1911 لودندورف اکنون یک سرهنگ تمام بود. "واحد بسیج ستاد" وی مسئول نوشتن فرامین و دستورات برای تدارک نیروهای بسیج و به کار گیری آنها زیر چتر خدمت بود؛ نیروهای بسیجی که برای [[نقشه اشلیفن]] ضروری مینمودند. برای همین، واحد بسیج ستاد وی مخفیانه مواضع دفاعی در مرز با فرانسه، بلژیک و روسیه را نقشه برداری و مساحی میکرد. برای نمونه، در 1911 لودندورف از شهر پادگانی کلیدی [[لیژ]] در بلژیک دیدن نمود.
 
نمایندگان حزب سوسیال دموکراتیک وایمار (حزبی که در انتخابات فدرال 1912 آلمان اکثریت کرسی های رایشتاگ را کسب کرده بود) هیچگاهبه ندرت تقدم و اولویتی برای مخارج نظامی_خواه برای تهیه نیروهای ذخیره و خواه برای سرمایه گذاری تولید سلاح سنگین مانند توپ های کروپ_ تقدم وقایل اولویتی قایلمی نمیشدندشدند. به جای آن، ترجیح دادند مخارج نظامی را بر ناوگان امپراتوری متمرکز سازند. محاسبات لودندورف نشان داد که ارتش برای اجرای مناسب نقشۀ اشلیفن حدود شش سپاه کم دارد.
 
به اعضای ستاد کل ارتش آموخته بودند که خود را از دیدگان سیاسیون و عوام مخفی بدارند،<ref>{{cite book|last1=von Stein|first1=General|title=A War Minister and his work. Reminiscences of 1914–1918|date=1920|publisher=Skeffington & Son|location=London|page=39}}</ref> اما لودندورف چنین قیودی را نادیده گرفت. در کنار وی، ژنرال بازنشسته ای به نام آگوست کایم و رهبر جامعۀ پان ژرمنی یعنی هاینریش کلاس، نیز با او همرأی بودند، این سه دایماً نمایندگان رایشتاگ را با قدرت تمام برای افزودن شش سپاه اضافی تحت فشار(لابی) قرار میدادند. در 1913 بودجه ای برای چهار سپاه اضافی اختصاص داده شد اما لودندورف با انتصاب ناخواسته به عنوان فرمانده تیپ 39اُم آلمان مستقر در دوسلدورف، از واحد بسیج ستاد منفک شد. به اذعان خودش:"شخصاً این تغییر سِمت را ناشی از فشارهایم به خاطر آن سه سپاه اضافی قلمداد کردم."<ref>{{cite book|last1=Ludendorff|first1=Erich|title=Ludendorff’s Own Story|date=1919|publisher=Harper and Brothers|location=New York|page=31|volume=I}}</ref>