صدرالدین قونوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صدرالدین محمد بن مجدالدین اسحق قونوی''' (۶۰۷ ق - ۶۷۱ یا ۶۷۳ ق/۱۲۷۲ یا ۱۲۷۴ میلادی) ملقب به '''شیخ کبیر''' عارف، فقیه، محدث، مفسر و فیلسوف قرن هفتم هجری است.<ref>[http://www.mullasadra.org/new_site/persian/Paper%20Bank/falsafe%20tatbighi/Eshots.htm بررسی تطبیقی آراء ملاصدرا و صدرالدین قونوی درباره وجود]</ref><ref>[{{یادکرد وب |url=http://kakaie.com/1058 |title=“وحدت وجود” از دیدگاه شیخ کبیر صدرالدین قونوی و مولانا جلال الدین رومی بلخی] |accessdate=۱۰ دسامبر ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120829211730/http://kakaie.com/1058 |archivedate=۲۹ اوت ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref> فرزند ناتنی و مرید [[ابن عربی]] بود. وی همچنین در ارتباط با [[مولوی]] و [[سعدالدین حمویه]] بود و با [[خواجه نصیرالدین طوسی]] و برخی دیگر از علما مکاتبه داشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ فلسفه اسلامی|نام خانوادگی=کربن |نام=هانری|ناشر=انتشارات کویر|سال=1385|شابک=|مکان=|صفحات=420}}</ref>

دکتر [[غلامحسین ابراهیمی دینانی|ابراهیمی دینانی]] می‌نویسد:<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=دکتر ابراهیمی دینانی|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=وبگاه رسمی|نشانی=http://ebrahimi-dinani.com/the-voice-of-reason/|عنوان=ندای عقل و صدرالدین قونوی|accessdate=۲۷ اوت ۲۰۱۷|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170823024608/http://ebrahimi-dinani.com/the-voice-of-reason/|archivedate=۲۳ اوت ۲۰۱۷|dead-url=yes}}</ref> ابن عربی از طریق صدرالدین قونوی در ایران شناخته شد. شاید اگر قونوی نبود ابن عربی اینقدر در ایران شناخته شده نبود. چون قونوی زبان فارسی می‌دانسته و بعضی از آثارش به زبان فارسی است. او کتاب‌های ابن عربی را تدریس می‌کرده‌است مثل فصوص الحکم. بیشتر شاگردانش در آن موقع در قونیه بودند و ایرانی هم بودند. شاید حدود یکصد و پنجاه شرح، بر فصوص الحکم تا بحال نوشته شده‌است، که بیشتر آن را ایرانی‌ها نوشته‌اند. اولین شرح فصوص به وسیله مؤیدالدین جندی نوشته شده‌است که خوب اهل جند (تاجیکستان فعلی) بوده‌است

* [https://web.archive.org/web/20170823024608/http://ebrahimi-dinani.com/the-voice-of-reason/ ندای عقل و صدرالدین قونوی]