گائوزونگ (دودمان تانگ): تفاوت میان نسخه‌ها

مورخان امپراتور گائوزونگ را یک فردی بسیار احساسی و مهربان و زودباور می دانند که بعد از سکته های مداوم و بیماری های گوناگون مثل سردردها و فشار خون بالا که او را ناتوان ساخته بود او نیز حکومت را کاملا رها کرده بود و این گونه مسائل دولتی را با اختیارات کامل یک امپراتور و با صلاحیت آشکار به همسر خود [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] می داد و او را در جلسات در کنار خود مثل دو امپراتور با هم معرفی کرده بود هر چند، وو زتیان از سال ۶۶۰ تا ۶۷۴ میلادی در پشت تخت با یک پرده نشست و در امور دولت دخالت می کرد اما از همان سال به بعد همچون یک امپراتور در کنار همسرش نشست و فرمان مستقیم بدون مخفی شدن صادر می کرد هر چند امپراتور گائوزونگ در همان سال تصمیم گرفت که وو زتیان را [[نایب السلطنه]] کند اما از این تصمیم پشیمان شد، اما وو را به تنهایی در جلسات روی تخت گذاشت حتی در مسائل مهم و غیر مهم دولتی مسائلی چون نظامی و غیر نظامی تنها گذاشت و وو نیز مثل یک امپراتور به تنهایی بر چین فرمان می راند، در سال ۶۸۳ با مرگ گائوزونگ، وو تمام قدرت را به عنوان [[ملکه مادر|امپراتریس دواگر]] غضب کرد و بعدا خود تخت سلطنت را با مقام [[ملکه حاکم|امپراتریس فرمانروا]] به دست گرفت و نخستین و تنها حاکم زن در تاریخ چین شد و به تنهایی حکومت می کرد.

 

گائوزونگ در سال ۶۴۹ میلادی بعد از مرگ پدرش [[تای‌زونگ (دودمان تانگ)|تای‌زونگ]] به تخت نشست وی بعد از رسیدن به سلطنت اقدامات را برای جنگ های خارجی و داخلی انجام داد و به امور ها رسیدگی می کرد ولی در این دوره با مشکلاتی چون درگیری های اندرونی که به وسیله معشوقه اش وو زتیان برای نابودی دشمنانش و رسیدن به مقام امپراتریس همسر به پا کرده بود و بیماری شدید مغزی روبرو شد بود [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|وو زتیان]] برای از میان برداشتن رقبایش با بی رحمی فراوان رفتار می کرد که حتی دختر یک ماه اش را برای نابودی دشمنانش با دستان خود خفه کرد و به کردن بانو شیائو و امپراتریس وانگ انداخت این امر باعث شد که گائوزونگ از غم مرگ دخترش بیماری شدید مغزی بدست آورد و این امر باعث شد که وو زتیان از این فرصت استفاده کرده و تمام قدرت را غضب کند و بجای شوهرش به عنوان نایب السلطنه بر چین فرمان راند.