مردم براهویی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۴:
=== ایران ===
براهویی‌های ایران از حوزهٔ بلوچستان به‌ندرت بیرون رفته‌اند و بیشتر در نواحی [[سراوان]]، [[خاش]] و [[سیستان]] پراکنده بوده‌اند. شهر سراوان در قدیم اردوگاه تابستانی براهویی بوده‌است.
براهویی‌ها پس از مهاجرت به سیستان با طایفهٔ قدرتمند سَرْبَندی (در محل به سرابندی شهرت دارند) که خود را با براهویی‌ها از یک تبار می‌دانستند، متحد شدند. این دو گروه قنبر، بنیان‌گذار حکومت کلات را اولین رئیس خود می‌دانند.<ref name=":0" /> براهویی‌های نیمه‌چادرنشین ایران تا چندی پیش
براهویی‌های سیستان به دو گروه یکجانشین و کوچنده تقسیم شده‌اند. گروه‌های یکجانشین بیشتر در نواحی [[دریاچه هامون|دریاچهٔ هامون]]، در روستاهای [[حسین‌آباد خواجه|حسین‌آباد]]، [[دهستان لوتک|لوتک]]، [[ده امامی|ده‌امامی]] (پشت آب)، [[ده حاج علیم خان]]، و در مشرق [[پلگک|پَلْگَک]] زندگی می‌کنند و به کشاورزی اشتغال دارند. گروه‌های دامدار و کوچنده در همان ناحیه و در لوتک دشت کبوتران، [[ورمال]]، [[دشت میرآخوری]]، [[پوزه عدل شاه]]، [[گینکه|گینَکه]]، اسبی، اَسَک، ریگاوَک، [[چاه لشکران پایین|چاه لشکران]]، [[چاه الله داد]] و شیله استقرار دارند. برخی از براهویی‌ها که در مناطقی مثل ورمال و سوردگال (سوردغال) و اطراف شیله هستند، در تمام فصول در سیاه‌چادر به‌سر می‌برند. براهویی‌های دامدار نزدیک به ۳ ماه از سال، معمولاً از نیمهٔ اسفند به مناطق ییلاقی می‌روند. یک گروه از آنها به خاش و منطقهٔ [[قطارخنجک]] و [[جون‌آباد (زاهدان)|جون‌آباد]] در دامنهٔ [[کوه تفتان]]، و گروه دیگر از مسیر [[سفیدابه (نیمروز)|سفیدابه]] به نواحی ییلاقی [[بیرجند]]، مثل حسین‌آباد و سربیشه می‌روند. هر دو گروه تا اواخر اردیبهشت در ییلاق توقف دارند.<ref name=":0" />
| |||