فعل ربطی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 5.122.142.10 (بحث) به آخرین تغییری که 5.116.113.37 انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
حذف و تغییر چند کلمه |
||
خط ۲:
فعلی ربطی فعلی است که معنایش به‌وسیله صفت اسنادی یا کلمه‌ای که جانشین آن است، تمام شود؛ مانند: «ابن‌سینا دانشمند بود»، «فریدون را خردمند می‌پنداشتم». صفت یا کلمه‌ای که معنی فعل ربطی را تمام می‌کند نیز مسند یا مکمل نام دارد.<ref>فرشیدورد، خسرو؛ دستور مفصل امروز، سخن، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۲. ۴۴۵–۴۴۴.</ref>
افعالی مثل «است، بود، شد، گشت، گردید، شود، باشد، باد، هست،
نکته:اگر فعل"است"،"هست"،"نیست"و"بود"و"بودن"به معنی"وجود داشتن یا وجود نداشتن"به کار بروند؛ فعل اسنادی نیست.
فعل ربطی در هر [[قضیه حملی]] در [[منطق]] است که اصطلاحاً آن را '''رابطه''' یا '''نسبت حکمیه''' می‌نامند. نقش '''نسبت حکمیه''' این است که نشان می‌دهد میان [[موضوع]] و [[محمول]] رابطه‌ای وجود دارد و لذا آن‌ها را از شکل دو مفهوم مستقل خارج کرده و به شکل یک حکم یا [[تصدیق]] یا جملهٔ خبری درمی‌آورد. نسبت حکمیه به دو شکل کلی اثبات و نفی وجود دارد.
| |||