بنزن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز افزودن ناوباکس ۷.۶> الگو:مولکول‌های کشف شده در فضای بیرونی (درخواست کاربر:Persia)+تمیز+ |
||
خط ۷۹:
با توجه به فرمول مولکولی بنزن، ساختارهای مختلفی برای این مولکول متصور است. دانشمندان [[شیمی آلی]] در قرن نوزدهم حدس‌های مختلفی دربارهٔ ساختار این مولکول داشتند که برخی از آن‌ها با توجه به تعداد محصولان [[ایزومر]]ی مشتق شده از بنزن، رد شده و برخی دیگر مورد قبول بودند<ref name="ReferenceA">Organic Chemistry; Morisson & Boyd; 6th Edition; Chapter14</ref> تا این‌که ساختار اصلی و واقعی بنزن توسط [[فردریش آگوست ککوله]] در سال ۱۸۶۵ میلادی شناسایی شد.<ref>شیمی آلی، جلد دوم و سوم، نوشتهٔ گراهام ت. سولومونز، ترجمهٔ مجید هروی، سید حسین عبدی اسکویی، محمود تاجبخش، تاریخ چاپ 1377، صفحهٔ 744</ref>
براساس توصیف ککوله، بنزن یک مولکول حلقوی است که در آن شش اتم [[کربن]] یک ساختار [[شش‌ضلعی]] منتظم تشکیل داده‌اند و هر کدام به یک اتم [[هیدروژن]] هم متصل هستند. او این‌طور بیان کرد که [[پیوند کووالانسی|پیوندهای کووالانسی]] بین اتم‌های کربن به شکل یک‌درمیان، ساده و دوگانه است. البته وی معتقد بود جای پیوندهای ساده و دوگانه به سرعت عوض می‌شود و این مورد موجب می‌گردد [[طول پیوند]]های کربن-کربن یکسان باشد. (در واقع او برای بنزن چیزی شبیه به مفهوم امروزی [[ساختار رزونانسی|رزونانس]] را توصیف نمود).<ref name="ReferenceA"
== توصیف اوربیتالی ==
خط ۹۱:
== میزان مجاز بنزن در بنزین ==
برابر با استاندارد ۲۲۸ EN و ۱۳۱۹ ASTM D حداکثر میزان مجاز بنزن در بنزین ۱ درصد حجمی است.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.khabaronline.ir/news-121226.aspx |title=کیفیت بنزین ایران در مقایسه با دیگر کشورهای جهان چطور است؟ خبرآنلاین، ۲۱ دی ۱۳۸۹ |accessdate=۱۲ ژانویه ۲۰۱۱ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110113111404/http://www.khabaronline.ir/news-121226.aspx |archivedate=۱۳ ژانویه ۲۰۱۱ |dead-url=yes
حد استاندارد اروپا برای آلاینده بنزن موجود در هوا پنج میلی‌گرم در مترمکعب (PPB) و در ژاپن سه میلی‌گرم بر مترمکعب است در حالی که در پنج منطقه آلوده [[تهران]] بالاترین میزان بنزن موجود در هوا ۱۵۰ میلی‌گرم بر متر مکعب و کمترین میزان ۵۰ میلی‌گرم در متر مکعب است؛ بنابراین میزان [[آلاینده]] بنزن در هوای پایتخت [[ایران]] در اواخر دهه ۱۳۸۰، حداقل بیش از ۱۲ برابر استانداردهای جهانی بوده‌است<ref>[http://www.naftnews.net/print-7826.html آلاینده بنزن ۱۲ برابر استاندارد سالیانه هوا را آلوده می‌کند، ۲ بهمن ۱۳۸۸، نفت نیوز]</ref> و گاه در زمان آلودگی هوا تا 300 PPB و در برخی مناطق 1000 PPB نیز رسیده‌است. با توزیع بنزین یورو۴ در کلانشهرها، در اواسط دهه ۱۳۹۰ میزان بنزن به 30 PPB رسیده‌است.<ref>[http://www.shana.ir/fa/newsagency/276507/میزان-بنزن-هوای-تهران-در-سال-های-89-و-90-بیش-از-1000-ppb-بود]</ref>
خط ۱۰۰:
تماس طولانی مدت با بنزن، تأثیرات مخربی را بر روی بافت‌های سازنده سلولهای خون خصوصاً سلولهای [[مغز استخوان]] می‌گذارد.<ref>[http://www.naftnews.net/print-7826.html آلاینده بنزن ۱۲ برابر استاندارد سالیانه هوا را آلوده می‌کند. نفت نیوز، پایگاه خبری تحلیلی نفت ایران و جهان]</ref>
عوارض تماس مزمن با بنزن، کاهش خون سازی بدن، ناتوانی در [[سیستم ایمنی]] بدن و همچنین [[سرطان خون]]، [[لوسمی]]، اختلال در سیستم تنفسی، فراموشی مزمن، تأخیر در [[استخوان]] بندی جنین انسان، صدمه به سیستم [[تولید مثل]] انسان، [[ناباروری]]، تولید تومورهای غدد لنفاوی و صدمه به [[کبد]] است.
چندین مؤسسه از جمله انجمن تحقیقات سرطان دنیا، انجمن حفاظت محیط زیست آمریکا، اداره خدمات بهداشت آمریکا، بنزن را عامل سرطان خون ([[لوسمی]]) و دارای درجه سرطان زایی یک معرفی کرده‌اند. دوره پنهانی سرطان خون به‌طور معمول ۵ تا ۱۵ سال بعد از اولین تماس روی می‌دهد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://arsh.lmo.ir/?p=3626 |title=بنزن حلال آلی خطرناک، وبلاگ سازمان پزشکی قانونی کشور، مجید قدمی |accessdate=۲ دسامبر ۲۰۱۰ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20101127052947/http://arsh.lmo.ir/?p=3626 |archivedate=۲۷ نوامبر ۲۰۱۰ |dead-url=yes
== پانویس ==
خط ۱۱۵:
{{مواد سرطان‌زا}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{مولکول‌های کشف شده در فضای بیرونی}}
{{شیمی آلی-خرد}}
| |||