آل مظفر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۰ منبع و علامتزدن ۱ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
←سرانجام آل مظفر: رفع نقصهای نگارشی |
||
خط ۱۳۵:
== سرانجام آل مظفر ==
پس از چند قرن تهاجم و اشغال ترکان و مغولان در ایران، سلطنت آل مظفر با ظهور [[امیر مبارزالدین محمد]] و استمرار به دست [[شاه شجاع]]، حکومتی ایرانی بود که با وفات شاه شجاع در سال ۷۸۶هجری قمری، اسیر جنگهای جانشینی شد و سپس با یورش [[تیمور لنگ|تیمور]]، از میان رفت. [[سلطان زینالعابدین|مجاهدالدین سلطان زینالعابدین]] که وارث شاه شجاع بود و نمیخواست گماشتهٔ تیمور باشد، با آغاز تهاجم تیمور به ایران، شیراز را رها کرد و عازم غرب شد. [[شاه منصور]] او را در شوشتر از سلطنت عزل کرد و سپاه را به شیراز بازگرداند تا با تیمور را مقابله کند، اما تیمور به ماوراءالنهر بازگشته بود. شاه منصور از سال ۷۹۰ تا ۷۹۵ هجری برای یکدست کردن قدرت آل مظفر و جلب همکاری سلاطین [[ایلکانی]]، [[عثمانی]] و دیگر
اا
اما از سوی دیگر برخی را عقیده برآن است که رعایا از خود تیمور آسیبهای بیشتر دیده بودند و تا سالها پس از آن نیز به یادگاران سلاطین مظفری مهر بسیار داشتند و سبب قتلعام این خاندان تهور و بیباکی سلاطین مظفری است و تیمور که خود سختی مبارزه با [[شاه منصور]] را در نبردها چشیده بود، از تکرار چنین جنگی میهراسید. دیدار تیمور با شاهزادگان آل مظفر، این هراس را تشدید کرد. نقل است که در ضیافتی، شاهزادگان مظفری را سه سه و چهار چهار بر یک قالی نشاندند و سفره انداختند. تیمور که به آنان مینگریست، ناگهان پرسید که آیا شما هیچگاه این گونه بر یک قالی نشستهاید؟ [[سلطان ابواسحاق]] پسر [[سلطان اویس مظفری]] و نوه [[شاه شجاع]]، پاسخ داد: «اگر ما یک بار بر یک قالی کنار هم مینشستیم، ترا کی در ایران، مدخل بود؟!» این سخن، بیم تیمور را بیشتر کرد و در همان مجلس هم حرکات سر و دست شاهزادگان را، اشاراتی برای هماهنگی قتلش تعبیر کرد، پس به سرعت از آن مجلس برخاست و تدبیر به قتلعام شاهزادگان آل مظفر کرد.<ref>خواندمیر، حبیب السیر</ref>▼
▲
== آخرین بازمانده آل مظفر ==
|