فایده‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
هومن الماسی (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳:
 
فایده‌گرایان تنها معیار نهایی دربارهٔ صواب، خطا و الزام را "سود" می‌دانند و معتقدند غایت اخلاقی که باید در تمام اعمال خود به دنبال آن باشیم، بیش‌ترین غلبه ممکن خیر بر شر (یا کمترین غلبه ممکن شر بر خیر) در کل جهان است. همچنین آن‌ها اشاره دارند به اینکه خوب و بد را می‌شود به روش کمی اندازه‌گیری کرد.{{مدرک}}
 
== پیشینه تاریخی ==
اهمیت [[خوشحالی|شادی]] به عنوان یک هدف برای انسان مدتهاست که شناخته شده است. اشکال و تعاریف مختلف [[هدونیسم|خوشگذرانی]] توسط [[آریستیپوس]] و [[اپیکور]] و [[ارسطو]] مورد بحث قرار گرفته و [[خوش‌روانی]] را بالاترین خیر بشر دانسته اند و [[آگوستین]] نوشت: "آرزوی نهای همه انسان ها رسیدن خوشبختی است." مفهوم خوشبختی همچنین توسط [[توماس آکویناس|آکویناس]] مورد توجه بوده است. <ref>{{Cite web|url=http://www.newadvent.org/summa/2001.htm|title=SUMMA THEOLOGICA: Man's last end (Prima Secundae Partis, Q. 1)|website=newadvent.org}}</ref> <ref>{{Cite web|url=http://www.newadvent.org/summa/2002.htm|title=SUMMA THEOLOGICA: Things in which man's happiness consists (Prima Secundae Partis, Q. 2)|website=newadvent.org}}</ref> <ref>{{Cite web|url=http://www.newadvent.org/summa/2003.htm|title=SUMMA THEOLOGICA: What is happiness (Prima Secundae Partis, Q. 3)|website=newadvent.org}}</ref> <ref>{{Cite web|url=http://www.newadvent.org/summa/2004.htm|title=SUMMA THEOLOGICA: Things that are required for happiness (Prima Secundae Partis, Q. 4)|website=newadvent.org}}</ref> <ref>{{Cite web|url=http://www.newadvent.org/summa/2005.htm|title=SUMMA THEOLOGICA: The attainment of happiness (Prima Secundae Partis, Q. 5)|website=newadvent.org}}</ref> نظرات مختلفی در این خصوص در جهان باستان و قرون وسطایی وجود داشته است، مانند نتیجه گیری دولت [[موهیسم]] یا فلسفه سیاسی [[نیکولو ماکیاولی]] . یا گروه آن را با ثبات سياسی ، رشد جمعيت و ثروت مترادف می دانستند، اما در هیچ کدام از این ایده ها سعادث و خوشبختی از منظر فرد اهمیتی نداشته است و ملاک جامعه بوده است. <ref name="Fraser">{{Cite book|last=Fraser|first=Chris|title=The Oxford Handbook of World Philosophy|url=https://books.google.com/books?id=F06FKmKKIXwC&pg=PA62|year=2011|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-532899-8|page=62}}</ref> فایده گرایی با رویکرد فردیت به عنوان یک موقعیت اخلاقی مجزا فقط در قرن هجدهم ظهور یافت.
 
اگرچه معمولاً تصور می شود كه فایده‌گرایی با [[جرمی بنتام]] شروع می شود ، اما نویسندگان قبلی نیز بودند كه تئوری هایی ارائه می دادند كه به طرز شگفت آور مشابه بودند.
 
[[فرانسیس هاچسون|فرانسیس هاتچسون]] در جستجوی ''اصل ایده های ما از زیبایی و فضیلت'' (1725) می گوید: <ref>{{Cite book|last=Hutcheson|first=Francis|editor-first=J. B.|editor-last=Schneewind|title=Moral Philosophy from Montaigne to Kant|publisher=Cambridge University Press|year=2002|pages=515|chapter=The Original of Our Ideas of Beauty and Virtue|isbn=978-0521003049}}</ref> ملاک انتخاب اخلاقی ترین عمل، تعداد افرادی است که به آن عمل دست میزنند و آن را باعث خوشبختی می دانند. و همچنین ملاک شر اخلاقی تعداد افرادی اند که انجام آن عمل را زجر آور می دانند.
 
در سه نسخه اول کتاب ، هاچسون شامل الگوریتم های مختلف ریاضی "... برای محاسبه اخلاق هر عملی" ارئه داده بود.چیزی که بسیار شبیه حساب لذتجوی بنتام بود.
 
برخی ادعا می كنند كه [[جان گی]] اولین تئوری سیستماتیک اخلاق سودمند را توسعه ارائه داده است. <ref>Ashcraft, Richard (1991) John Locke: Critical Assessments (Critical assessments of leading political philosophers), Routledge, p. 691</ref>  
 
== نظریه بنتام ==