گبر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Hosseinifard (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی با اشتباهیاب: بطور⟸بهطور |
نجات ۰ منبع و علامتزدن ۱ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۱:
'''گبر''' یا '''گَوْر'''<ref>دهخدا، ذیل «گور» و «گبر»</ref> واژهایست در [[فارسی جدید]] (فارسی دری) به معنی زرتشتی، که بعدتر معنای توهینآمیز گرفت و به تمامی غیرمسلمانان اطلاق میشد. پیشتر این واژه را تغییریافتهٔ واژهٔ عربی «[[کافر]]» میپنداشتند، ولی اکنون نظریه غالب این است که از واژهٔ [[زبان آرامی|آرامی]] gbrʾ (خوانش: گَبْرا یا گَوْرا؛ به معنی مرد)<ref>[http://cal1.cn.huc.edu/oneentry.php?lemma=gbr%20N&cits=all gbr]{{پیوند مرده|date=نوامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}, in the Comprehensive Aramaic Lexicon</ref> است که در [[فارسی میانه]] نیز به صورت [[هزوارش]] GBRA (خوانش: mard) به کار میرفتهاست.<ref>“mard” in [[دیوید نیل مکنزی|David Neil MacKenzie]] (1986), ''A Concise Pahlavi Dictionary'', London: Oxford University Press, {{ISBN|0-19-713559-5|en}}, page 54</ref> این واژه احتمالاً در همان دوران [[ساسانیان]] برای اشاره به بخشی از [[زرتشتیان]] ساکن [[میانرودان]] (زیستگاه آرامیان) اطلاق میشدهاست و بعدتر پس از اسلام میان ایرانیان به عنوان واژهای کلی برای اشاره به زرتشتیان رواج پیدا کردهاست.<ref>[[منصور شکی|Mansour Shaki]], "Gabr", in ''[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]]'', December 15, 2000, Retrieved January 27, 2016</ref> در زبانهای [[زبان بلوچی|بلوچی]] و [[کردی]] نیز این واژه دیده شده که به معنی مرد است. در کردی، گور به معنی بزرگ و گورگارکان یعنی بزرگ بزرگان یا پهلواناست. این واژه از فارسی وارد [[زبان ترکی عثمانی|ترکی عثمانی]] شده و به کافران و بهخصوص به [[مسیحیت در امپراتوری عثمانی|اقوام مسیحی بومی آناتولی]] (یونانی، ارمنی، صرب، بلغار و آشوری) اطلاق میشدهاست. زرتشتیان خود را بهدین یا زرتشتی یا وِهدین نامند. لهجهٔ زرتشتیان را گبری خوانند که [[پورداوود]] این لهجه را به جای گبری بهدینی نامیدهاست. لهجهٔ گبری را [[اردشیر مهربان یزدی]] گردآوری کرده که با یک ترجمهٔ انگلیسی توسط [[ادوارد براون]] انتشار یافتهاست. زرتشتیان خود، مرد را گوره گویند.<ref>{{پک|اوشیدری|۱۳۷۱|ک=دانشنامهٔ مزدیسنا|ص=۴۰۶}}</ref>
واژه گبر که در زبان لری گور گفته میشود به معنی کسی یا چیزی هست که سن زیادی کرده و ما نمی دانیم در چه دورانی از زندگی به سر می برد ابتدای عمر یا میانه عمر یا در پایان عمر ، اما نسبت به سنجش ما دارای عمر زیادی هست، وقتی می گوییم تمدن ما گبری است یعنی تمدن ما عمر زیادی کرده اما ممکن است این سن برای ما زیاد باشد ولی تمدن ما در دوران کودکی خود به سر برد و یا شاید این تمدن همین فردا تمام شود پس نمی توانیم بگوییم تمدن ما پیر شده ولی می توانیم بگوییم گبر [گور] شده ،یا وقتی یک جوان بر اساس زحمت زیاد چهره ای به سان پیرمردها داشته باشد می گوییم گور شده یعنی به نظر میرسد که سن زیادی کرده اما پیر نشده و واژه پیر که در کنار گبر به کار میرود به کسی یا چیزی گفته میشود که بر اساس طبیعت زندگی به دوران پایانی زندگی نزدیک شدهاست
|