فایده‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
هومن الماسی (بحث | مشارکت‌ها)
در حال بازنگری و تطابق با نسخه انگلیسی
هومن الماسی (بحث | مشارکت‌ها)
در حال بازنگری و تطابق با نسخه انگلیسی
خط ۵۸:
وی همچنین خاطرنشان می کند که ، برخلاف آنچه منتقدان آن می گویند ، "هیچ تئوری شناخته شده ای از زندگی اپیکوریان وجود ندارد که به لذت های عقل عقلانی، ارزش بسیار بالاتری نسبت به لذت های احساسی صرف دارند". با این حال ، او می پذیرد كه این امر معمولاً به این دلیل است كه تصور می شود لذت های فكری دارای مزایای غیرمترقبه هستند ، یعنی "ماندگاری بیشتر ، ایمنی و ...". در عوض ، میل استدلال می کند که برخی لذت ها ذاتاً بهتر از دیگران هستند.
 
این ادعا که لذت گرایی یک "آموزه ای است که فقط خوکان به آن علاقه دارد" سابقه طولانی دارد. در [[اخلاق نیکوماخوسی|اخلاق ''نیکوماخوسی'']] (یا نیک سرشتان) (کتاب 1 فصل 5) ، [[ارسطو]] می گوید که تعیین خیر با ملاک لذت ، برازنده جانوران است. فایده گرایان مذهبی از همین منتقل با رویکرد رضایت الهی استفاده می کنند و لذت های عقلانی را ذاتاً بر لذت های جسمی برتری می دانند.<blockquote>کمتر انسانی حاضر است که به وعده کامجویی و لذت تا مقام حیوانی نزول کند. هیچ انسان خردمندی موافق نابخردی نیست؛ هیچ فرد آموزنده ای نادان نخواهد بود، وجود استعداد های بالاتر برای سعادتمندی بیشتر نیاز است که کسب آنها نیاز به رنج کشیدن است و با لذت کسب شدنی نیست.با وجود این انسان خردمند هرگز نمی تواند آرزو کند احساساتش را با سطحی پایین تر از لذت پر کند ... بهتر است یک انسان ناراضی باشیم تا یک خوک راضی. بهتر است [[سقراط]] ناراضی باشد تا یک احمق راضی. و اگر احمق ، یا خوک ، عقیده دیگری دارند ، دلیلش این است که آنها فقط خود را مخاطب سوال می دانند ... <ref>{{Cite book|last=Mill|first=John Stuart|editor-first=Roger|editor-last=Crisp|title=Utilitarianism|publisher=Oxford University Press|year=1998|pages=56–57|isbn=978-0-19-875163-2}}</ref></blockquote>میل مطرح میکند که اگر فردی صلاحیت کافی برای ارزیابی دو لذت متفاوت را داشته باشد می تواند گزینه اصلح را انتخاب کند حتی اگر گزینه دیگر هیچ کاستی و تقصیر واضحی نداشته باشد. و آن را مانند شرایط حکمیت در قضا می داند که هر چند به شکل قطعی نمی تواند گزینه اصلح را مشخص کرد ولی با اتکا به تصدیق اکثریت، گزینه انتخابی مقبول جمع قرار می گیرد. البته میل تصدیق می کند که این احتمال هم وجود دارد که افراد تحت تاثیر وسوسه یا عوامل دیگر در تعیین لذت برتر و انتخاب گزینه پست تر نیز دچار اشتباه شوند. همچنین میل در مورد ارزیابی کیفیت لذتها داشتن تجربه یا نداشتن آن را چندان ملاک درستی نمی داند و همان طور که هیچ روشی برای سنجش میزان حاد بودن دو درد وجود ندارد، انتخاب و مقایسه دو حس لذت نیز ممکن نیست. و این که اگر کسی ظرفیت لذت بردنش پایین باشد بیشتر شانس آن را دارد که نیاز خود را برآورده ساز و یا فرد دیگر که چنین حس کند که به هر تقدیر جهان ناقص است و امکان کامجویی کامل وجود ندارد. <ref>John Stuart Mill, Utilitarianism, Chapter 2</ref>
این ادعا که لذت گرایی یک "آموزه ای است که فقط خوکان به آن علاقه دارد" سابقه طولانی دارد. در [[اخلاق نیکوماخوسی|اخلاق ''نیکوماخوسی'']] (یا نیک سرشتان) (کتاب 1 فصل 5) ، [[ارسطو]] می گوید که تعیین خیر با ملاک لذت ، برازنده جانوران است. فایده گرایان مذهبی از همین منتقل با رویکرد رضایت الهی استفاده می کنند و لذت های عقلانی را ذاتاً بر لذت های جسمی برتری می دانند.
 
میل همچنین فکر می کند که "لذات فکری به نسبت میزان رضایت یا لذت (وضعیت روحی) که تولید می کنند ارزش دارند". <ref>Brink, David. “Mill Moral and Political Philosophy.” Stanford Encyclopedia of Philosophy. https://plato.stanford.edu/entries/mill-moral-political [accessed April 27, 2018].</ref> میل همچنین می گوید که مردم باید این آرمان های بزرگ را دنبال کنند ، زیرا اگر تصمیم بگیرند که از لذت های کوچک لذت ببرند ، "سرانجام برخی نارضایتی ظهور و نمود پیدا می کنند و ما بی حوصله و افسرده می شویم. " <ref>{{Cite journal|last=Hauskeller|first=Michael|year=2011|title=No Philosophy for Swine: John Stuart Mill on the Quality of Pleasures|journal=Utilitas|volume=23|issue=4|pages=428–446|doi=10.1017/S0953820811000264}}</ref> میل ادعا می کند که رضایت از لذت های کوچک فقط باعث خوشبختی کوتاه مدت می شود و متعاقب آن فردی ممکن است احساس کند زندگی اش فاقد ارزش و خوشبختی است. در حالی که ، تلاشهای فکری باعث خوشبختی طولانی مدت می شود زیرا در طی سالیان متمادی فرصت هایی را برای بهبود زندگی خود با بهره گیری از کنکاش و جستجوی دانش را فراهم می آورد. میل فعالیتهای فکری می تواند با ترکیب فرایند های شادی آفرین و لذت بخش کوچک اهداف ارزشمند و بزرگتر را برای کسب لذت ایجاد کند. <ref>Saunders, Ben. "J. S. Mill's Conception of Utility." Utilitas 22, no. 1 (March 2010): 52-69. https://search.proquest.com/docview/200183451 [accessed April 27, 2018]</ref> میل می گوید که تعقیب های فکری این فرصت را به فرد می دهد تا از چرخه افسردگی مداوم فرار کند زیرا این تعقیبات به آنها امکان می دهد تا به ایده های خود برسند ، در حالی که لذت های کوچک این شانس را به فرد نمی دهد.  
<br /><blockquote>کمتر انسانی حاضر است که به وعده کامجویی و لذت تا مقام حیوانی نزول کند. هیچ انسان خردمندی موافق نابخردی نیست؛ هیچ فرد آموزنده ای نادان نخواهد بود، وجود استعداد های بالاتر برای سعادتمندی بیشتر نیاز است که کسب آنها نیاز به رنج کشیدن است و با لذت کسب شدنی نیست.با وجود این انسان خردمند هرگز نمی تواند آرزو کند احساساتش را با سطحی پایین تر از لذت پر کند ... بهتر است یک انسان ناراضی باشیم تا یک خوک راضی. بهتر است [[سقراط]] ناراضی باشد تا یک احمق راضی. و اگر احمق ، یا خوک ، عقیده دیگری دارند ، دلیلش این است که آنها فقط خود را مخاطب سوال می دانند ... <ref>{{Cite book|last=Mill|first=John Stuart|editor-first=Roger|editor-last=Crisp|title=Utilitarianism|publisher=Oxford University Press|year=1998|pages=56–57|isbn=978-0-19-875163-2}}</ref></blockquote>
 
== نظریه بنتام ==