فدرالیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شیوه‌های حکومت}}

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

می‌توان انواع حکومت‌های فدرال را به دو دسته بزرگ تقسیم کرد.<ref name="Leiden">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= Adegehe|نام= , Asnake Kefale |کتاب= Federalism and ethnic conflict in Ethiopia: a comparative study of the Somali and Benishangul-Gumuz regions | ناشر=Leiden University |سال=2009-06-11}} صفحه 28</ref> دسته اول حکومت‌های فدرالی هستند که مبنای تقسیم جغرافیایی است و تقسیمات قومی - زبانی را در نظر نمی‌گیرند.<ref name="Leiden"/> بسیاری از دولتهای فدرال قدیمی‌تر غربی مانند آمریکا، استرالیا و آلمان جزو این گروه هستند.<ref name="Leiden"/> به این گروه از دولتهای فدرال، '''''دولتهای فدرال ملی''''' گفته می‌شود.<ref name="Leiden"/> بیشتر این دولت‌ها از ادغام واحدهایی درست شده‌اند که از قبل به صورت مستقل وجود داشتند و علت به وجود آمدن این دولتها، متحد کردن مردمی بود که در واحدهای متفاوت زندگی می‌کردند و حداقل از زبان یا فرهنگی مشترک بهره می‌بردند.<ref name="Leiden"/> تعداد واحدهای تشکیل دهنده، بستگی به تقسیمات جغرافیایی (Distribute Geographical) دارد. از این رو اسامی گوناگونی دارند. در برخی از کشورها، ایالت، استان، منطقه یا دولت خودمختار یا خودگردان نامگذاری شده‌اند.

 

[[پرونده:Map of USA with state names fa.svg|بندانگشتی|راست|نقشهٔ ایالات متحده که متشکل از پنجاه ایالت است.]]

 

 

[[حزب فدرالیست ایالات متحده]] در مقابل [[حزب جمهوری خواهان دموکرات]] وجود داشت که شامل چهره‌های قدرتمندی از قبیل [[توماس جفرسون]] بود.

از سال ۱۹۳۸ تا سال ۱۹۹۵ [[دادگاه عالی ایالات متحده]]، مطابق مادهٔ تجاری قانون اساسی، هیچ قانون مصوب فدرالی که قدرت کنگره را افزایش می‍داد، لغو و باطل نکرد. بیشتر اقدامات دولت مرکزی می‌تواند بعضی حمایت‌ها را در بین قدرت‌های تصریح شده پیدا کند، مانند: '''مادهٔ تجاری قانون اساسی'''، که اعمال آن به وسیلهٔ دادگاه عالی در سال‌های اخیر مضیق شده‌است. در سال ۱۹۹۵ دادگاه عالی '''قانون اسلحهٔ آزاد در محدودهٔ مدارس''' را در رأی لوپز لغو کرد و همچنین بخش جبران خسارت مدنی را در '''قانون منع خشونت علیه زنان در سال ۱۹۹۴''' در پروندهٔ ایالات متحده علیه موریسون لغو کرد. اخیراً مادهٔ تجارت قانون اساسی به گونه‌ای مورد تفسیر قرار گرفت که منجر به قانونی شدن [[ماریجوانا]] در رأی صادره در پروندهٔ گنزالز در مقابل ریچ شد.

 

 

 

 

==== اتحادیهٔ اروپا ====

[[پرونده:LocationEuropeanUnion27.png|بندانگشتی|راست|نقشهٔ کشورهای ملحق به اتحادیه اروپا]]

 

=== استرالیا ===

[[پرونده:Australia location map recolored.png|انگشتدان|چپ|ایالات و قلمروهای استرالیا، متشکل از قلمرو پایتخت استرالیا (قرمز)، نیو ساوت ولز (صورتی)، منطقهٔ شمالی (زرد، بالا)، کوئینزلند (آبی)، استرالیای جنوبی (بنفش)، تاسمانی (زرد، پایین)، ویکتوریا (سبز) و استرالیای غربی (نارنجی).]]

 

=== کانادا ===

[[پرونده:Political map of Canada Persian.png|بندانگشتی|راست|در کانادا دولت‌های مناطق قدرت خود را مستقیم از قانون اساسی گرفته‌اند و رابطه‌ای متقابل با حکومت مرکزی دارند.]]

 

=== هند ===

ادارهٔ هند بر مبنای '''نظام لایه‌ای''' است.<ref>"UK Politics: Talking Politics The West Lothian Question". BBC News. 1 June 1998.</ref> جایی که قانون اساسی هند موضوعاتی را مطرح می‌کند که در هر مورد تعیین می‌کند چه لایه‌ای از حکومت قدرت اجرایی دارد. قانون اساسی از برنامهٔ هفتم برای محدود کردن موضوعاتی که تحت سه دسته است استفاده می‌کند. این سه دسته '''لیست اتحادیه، لیست ایالت و لیست متقارن''' می‌باشند.

 

 

==== سیاست‌های ائتلافی ====

[[پرونده:Flag of Kurdistan.svg|بندانگشتی|چپ|پرچم رسمی اقلیم کردستان عراق]]

برخی از کشورها نیز نظامی کم و بیش مانند مثال‌های یاد شده در بالا دارند نظیر: [[استرالیا]]، [[برزیل]]، [[کلمبیا]]، [[ونزوئلا]] و [[بلژیک]]

* [[عراق]] سیستم فدرال خود را در ۱۵ اکتبر ۲۰۰۵ تصویب کرد و رسماً به منطقهٔ [[اقلیم کردستان عراق|کردستان]] به عنوان اولین منطقه فدرال رسمیت بخشید که اکنون دارای چهار استان به نام‌های ''هه ولیر''، ''دهوک''، ''سلیمانی'' و ''هه له بجه'' می‌باشد.

 

* [[چکسلواکی]] تا این که جمهوری‌های [[چک]] و [[اسلواکی]] در سال ۱۹۹۳ از هم جدا شدند.

* [[جمهوری فدرال یوگسلاوی]] که در سال ۲۰۰۶ با اعلام استقلال [[مونتنگرو]] رسماً از بین رفت.

تقریباً در همهٔ فدراسیون‌ها دولت مرکزی در زمینهٔ سیاست خارجی و دفاع ملی قدرت دارد. این تقسیم قدرت از یک کشور به کشوری دیگر متفاوت است. [[قانون اساسی آلمان]] و ایالات متحده مقرر می‌دارند که همهٔ قدرت‌هایی که به صورت اختصاصی به دولت مرکزی اعطا نشده‌است، متعلق به ایالات است. از طرف دیگر قانون اساسی برخی از کشورها مانند کانادا و هند قدرت‌هایی که کشور صراحتاً به دولت‌های منطقه‌ای اعطا نکرده را متعلق به دولت مرکزی می‌دانند. در قانون اساسی استرالیا، مشابه با نظام ایالات متحده، قدرت قانونگذاری دربارهٔ موضوعات خاصی که مدیریت آن‌ها برای ایالات سخت به نظر می‌آید (مثلاً ثروت عمومی) به حکومت مرکزی اختصاص دارد؛ بنابراین سایر حوزه‌های مسئولیت برای دولت‌های ایالتی باقی می‌ماند. طبق قواعد تقسیم قدرت در اتحادیهٔ اروپا در [[معاهده لیسبون]]، قدرت‌هایی که نه انحصاراً در صلاحیت [[کشورهای اروپایی]] است و نه بین اتحادیهٔ اروپا و کشورها تقسیم شده‌است برای کشورهای عضو اتحادیه باقی می‌ماند.

 

 

این امر شایع است که طی تحول تاریخی یک فدراسیون، انتقال تدریجی قدرت از ایالات دارای صلاحیت به دولت مرکزی صورت می‌گیرد؛ بنابراین دولت مرکزی قدرت‌هایی اضافی به دست می‌آورد که گاهی برای مقابله با شرایط پیش‌بینی نشده چنین ملاحظه‌ای در نظر گرفته می‌شود. اکتساب قدرت‌های اضافی توسط حکومت مرکزی ممکن است از طریق اصلاحات رسمی قانون اساسی یا به سادگی از طریق موسع کردن تفسیر قدرت‌های ذکر شده در قانون اساسی که توسط دادگاه‌ها به دولت اعطا شده، صورت پذیرد.

 

== نهادهای حکومتی ==

 

مجلس عوام یک قوهٔ مقننهٔ فدرال معمولاً به‌طور مستقیم و با در نظر گرفتن نسبت جمعیت، انتخاب می‌شود. اگر چه هنوز کشورها ممکن است گاهی اوقات حداقل مشخصی از کرسی‌ها را برای ایالتی خاص تضمین کنند.

 

== منابع ==

 

{{پانویس|۲}}