اریش لودندورف: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۵:
لودندورف نوشت:
با [[انقلاب ۱۹۱۸–۱۹۱۹ آلمان|انقلاب]]، آلمان ها خود را در میان ملل دیگر مطرود ساختند، ناتوان از شکست دادن متفقین شدند، خود را خدمتگزار بیگانه ها و پایتخت های بیگانه ساخته و از همه گونه عزت و شرف محروم کردند. در مدتی بیست ساله، ملت آلمان احزابی که هم اکنون به پایه ریزیِ این انقلاب فخر می کنند را نفرین خواهد کرد. <blockquote>
_اریش لودندورف، خاطرات جنگ من، 1918_1914</blockquote>
== حواشی سیاسی در جمهوری وایمار ==
لودندورف در فوریه 1919 از سوئد به کشور بازگشت.<ref>{{cite journal|author=John W. Wheeler-Bennett|date=Spring 1938|title=Ludendorff: The Soldier and the Politician|url=http://www.vqronline.org/articles/1938/spring/wheelerbennett-ludendorff-soldier/|journal=Virginia Quarterly|volume=14|issue=2|pages=187–202}}</ref> در هتل آدلون اقامت گزید و با دیگر مهمان این هتل یعنی "سِر نیل مالکولم" فرمانده قوای بریتانیایی ای که در آلمان حضور داشت، صحبتی کرد. پس از این که لودندورف از مسئولیت شکست آلمان در جنگ شانه خالی کرد، مالکولم به وی گفت:"منظور شما اینست که از پشت خنجر خورده اید؟" برعکس، وی داشت کلید واژه ای (شعاری) برای راست گرایان آلمان تدارک می دید. <ref>Parkinson, 1978, p. 197.</ref>
| |||