املش: تفاوت میان نسخه‌ها

جمعیت آن بالغ بر ۷۰ هزار نفر و شامل دو بخش (مرکزی و [[رانکوه]]) و دو شهر (شهر املش و رانکوه) و ۵ دهستان و ۱۴۶ روستا می‌باشد. شهر املش به مساحت ۹/۴ کیلومتر مربع مرکز این شهرستان می‌باشد. قدمت این شهر به دوران سلطنت [[شاه عباس بزرگ|شاه عباس صفوی]] بر می‌گردد. در این دوران امرایی به نام‌های ولی سلطان صوفی و بهرام علی صوفی به امر شاه عباس به حکومت رانکوه و [[دیلمان]] منصوب و در املش سکنی گزیدند.

از خانواده‌های قدیمی املش می‌توان به خاندان صوفی، بیقاله‌ها و رمضانی نام برد که در گذشته دارای نفوذ بودند.

شهر املش مجاور رودخانه شلمان‌رود واقع شده و به علت «مند آب» بودن رودخانه در سابق، این شهر بنام «آبلش» نامیده شد. این رودخانه باعث شد که املش به دو قسمت غربی و شرقی به ترتیب به نام‌های «سولوش» و «آبلش» موسوم و بعدها به مرور زمان املش نامیده شد. کشف آثاری از قرون گذشته در این منطقه، حاکی از این است که املش سابقه کهن تاریخی پیش از اسلام را دارد.[http://vista.ir/article/304794/مختصری-پیرامون-تاریخچه-شهر-املش-(املش-گنجی-نهفته-در-گیلان)]