غلامرضا دادبه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۷:
دادبه در سال‌های جوانی نزد [[سید رحیم اصفهانی]] و پس از آن نزد [[حسین ساعت‌ساز]] (آواز و تار) را فراگرفت. وی شاگردانی نیز تربیت کرده‌است. از آثار آوازی او کاست برگ سبز شماره ۱۱۵ و اجراهای خصوصی با اساتیدی چون [[حسن کسایی]]، [[احمد عبادی]]، [[سید محمد موسوی|محمد موسوی]] و … را می‌توان یاد کرد.
 
آنچهمطالعات وی در کارخصوص پژوهشتاریخ دادبهو فراترینفرهنگ پایگاهایران راباستان در زندگانیزندگی علمی و فرهنگی او پدیدآوردهتاثیر استگذار شناختبود و چیرگیهمچنین بیچهل مانند او به تاریخ و فرهنگ ایران باستان بود کهسال در بسیاریبرخی از دانشگاه‌های ایران به کار تدریس آن پرداختهفرهنگ بودایران وباستان هزارانبه دانشجو در این رهگذر از دانش و بینش تاریخی و فرهنگی ویدانشجویان بهره‌مندمی گشته‌اندپرداخت.
 
چهل سال در دانشگاه‌های ایران به تدریس در زمینه خدمت به فرهنگ و تاریخ ایران بدور از نام و آوازه سپری کرد.
چکیده دیدگاه‌های وی شامل دست نوشته‌های برجای مانده از او نزد شاگردان و فرزندش آریاسب دادبه نگهداری می‌شود.
 
== خاندان ==
وی اصالتاً از روستانشینان [[شهرستان دشتی]] [[استان بوشهر]] بوده است. پدر وی شیخ غلامحسین حاجیانی از خاندان کهن و تاریخیقدیمی حاجیانی [[ابن مقفه]] در روستای [[مسیله عبدی]] (از توابع [[بخش کاکی]] [[شهرستان دشتی]]) در [[استان بوشهر]] به دنیا آمده و در سن بیست سالگی برای تحصیل راهی نجف شده و در آنجا از شاگردان [[آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] و [[جهانگیرخان قشقایی]] و … بوده و به توصیه جهانگیرخان قشقایی به همراه دوست خود شیخ ناصرعلی (اسدالله) ایزدگشسب راهی سفر شرق شده و با سختی‌هایبه فراوانسختی به سبزوار رسیده تا از محضر [[ملاهادی سبزواری]] درس بگیرد ولی وقتی به آنجا می‌رسد ملا هادی فوت کردهدرگذشته بود آن‌ها از آنجا به بیدخت گناباد رفته و به [[سلطان محمد گنابادی|سلطان علیشاه گنابادی]] ارادتگرایش پیدا می‌کند و پس از سال‌ها زندگی در بیدخت به اصفهان می‌رود و آنجا را برای زندگی انتخاب می‌کند و ازدواج می‌کند و تا پایان عمر به تدریس می‌پردازد و صاحب فرزندانی می‌شود که غلامرضا (استاد دادبه) یکی از آن‌ها می‌باشد.
وی اصالتاً از روستانشینان [[شهرستان دشتی]] [[استان بوشهر]] بوده که پس از سال‌ها رنج و تحمل مشقت‌های فراوان به یکی از موسیقیدانان بزرگ مبدل گشت.
 
پدر وی شیخ غلامحسین حاجیانی از خاندان کهن و تاریخی حاجیانی [[ابن مقفه]] در روستای [[مسیله عبدی]] (از توابع [[بخش کاکی]] [[شهرستان دشتی]]) در [[استان بوشهر]] به دنیا آمده و در سن بیست سالگی برای تحصیل راهی نجف شده و در آنجا از شاگردان [[آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] و [[جهانگیرخان قشقایی]] و … بوده و به توصیه جهانگیرخان قشقایی به همراه دوست خود شیخ ناصرعلی (اسدالله) ایزدگشسب راهی سفر شرق شده و با سختی‌های فراوان به سبزوار رسیده تا از محضر [[ملاهادی سبزواری]] درس بگیرد ولی وقتی به آنجا می‌رسد ملا هادی فوت کرده بود آن‌ها از آنجا به بیدخت گناباد رفته و به [[سلطان محمد گنابادی|سلطان علیشاه گنابادی]] ارادت پیدا می‌کند و پس از سال‌ها زندگی در بیدخت به اصفهان می‌رود و آنجا را برای زندگی انتخاب می‌کند و ازدواج می‌کند و تا پایان عمر به تدریس می‌پردازد و صاحب فرزندانی می‌شود که غلامرضا (استاد دادبه) یکی از آن‌ها می‌باشد.
 
== شاگردان ==
از ایشانغلامرضا دادبه دو فرزند به نام‌های ویشتاسب و آریاسب پای به دنیا گذاشتندآمدند که هر دو از پدردر بهره‌مندنزد گشتهپدرشان و هم‌سوبا و هم‌آوای پدراو در کار شناخت و پژوهش فرهنگ و تاریخ و هنر ایران باستان همگام شدند. استاد دادبه شاگردانی نیز تربیت کرده‌است، از جمله:
* [[محمدرضا شجریان]]،
* [[علی‌رضا افتخاری]]، سال ۱۳۶۰ که استاد [[تاج به دیار باقیاصفهانی]] شتافتنددرگذشت، [علیرضا افتخاری]] به نزد استاد «دادبه» رفت. استادی که علی‌رغم اینکه استاد معروفی در زمره موسیقی ایران نبود، اما دارای گوش و هوش موسیقایی قوی بود و سهم بهو سزاییتلاش هایی در احیای دشتی داشت. استاد دادبه با افتخاری آواز و دو بیتی محلی و نیز صدا سازی کار کرد.
* [[کیخسرو پورناظری]]،
* [[سارا کسروی]]،
سطر ۳۰ ⟵ ۲۸:
 
== در نگاه شاگردان ==
استاد [[محمدرضا شجریان]] اینچنین از دادبه می‌گوید:
«از سال ۱۳۵۸، بعد از انقلاب، من با آقای دادبه یکی از اساتید اندیشه و مردی عارف که سررشتهٔ موسیقی داشتند، آشنا شدم و دائماً در جلسات راجع به دیدگاه هنر و بنیادهای هنر و جامعه‌شناسی هنر و دوران‌شناسی هنر صحبت و بحث می‌کرد … ردیف و تصنیف کار نمی‌کردند و یک مقدار شیوهٔ دشتستانی را از ایشان گرفتم. شاید مهم‌ترین بخش زندگی هنری من آشنایی با ایشان است و درک کلاس ایشان از سال ۵۸ که هنوز هم ادامه دارد.» (استادمحمدرضا شجریان: کتاب راز مانا)
 
استاد دادبه بیشترین تأثیر فکری را در من داشته و ما را دگرگون کرد. او نشان داد انسانیت مهم‌ترین مسئله‌است. زندگی و تلاش برای انسان و آرمان‌های انسانی، کلیدی بود تا استاد دادبه توجه مرا به آن معطوف کند تا سعی کنم آثار هنری و آواز را در جهت نیل به این مقصود پیش برم.
 
== درگذشت ==
ویشتاسب دادبه فرزند بزرگ او در بهمن ماه سال ۱۳۷۹ خورشیدی درگذشت و استادخود غلامرضا دادبه چند ماه بعد، در سحرگاه ۱۱ مرداد سال ۱۳۸۰ خورشیدی به دنبال مرگ فرزند درگذشت.
 
== منابع ==