آشوری‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح تایپی برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
اصلاح متن برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۰۰:
در طول قرن گذشته میلادی بسیاری از آشوریان به نقاط دیگر دنیا از جمله قفقاز، آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا مهاجرت کردند. حوادثی چون [[نسل‌کشی ارامنه|نسل‌کشی مسیحیان عثمانی]] در [[جنگ جهانی اول]]، [[انقلاب اسلامی ایران]]، سیاست‌های ناسیونالیسم عربی [[حزب بعث]] عراق و سوریه، [[عملیات انفال]] صدام حسین از عوامل مهاجرت آشوریان بوده‌اند.
تخمین زده می‌شود که تعداد آشوریان جهان بین ۳۰۰ هزار تا ۱ میلیون نفر باشد. تعداد آشوریان ایران تا پیش از انقلاب حدود ۷۰ تا ۹۰ هزار نفر بود. بیشتر آشوریان در [[تهران]] ، کرج ([[فردیس]]) و در [[ارومیه]] سکونت دارند. البته برخی دیگر از آشوریان نیز در [[اصفهان]]، [[اهواز]]، [[شیراز]]
آشوریان در قرون اول اسلامی با ترجمهٔ علوم و معارف یونانی به زبان عربی خدمت بزرگی به توسعهٔ دانش در میان مسلمانان و نگهداری آثار علمی دوران باستان کردند{{مدرک}}. بعضی از بزرگ‌ترین دانشمندان و مترجمان [[خلافت اسلامی]] از این مردم بودند{{مدرک}}. آشوریان بعد از [[قرون وسطا]] مورد توجه کلیسای کاتولیک و پس از آن کلیسای پروتستان قرار گرفتند. مداخلات مبلغان این دو کلیسا سبب تجزیهٔ آشوریان شد. این مردم در جریان حوادث ناشی از جنگ جهانی اول و حضور ارتش‌های روسیه و عثمانی در آذربایجان و جنگ‌های قومی و مذهبی که پس از کشتن [[مارشیمون بنیامین]]، رهبر آشوریان، به دست [[اسماعیل آقا شکاک]] در ۱۳۳۶ ق(۱۹۱۸) پیش‌آمد، آسیب‌های فراوان دیدند و بسیاری از آنان ناگزیر به نقاط دیگر مهاجرت کردند.{{مدرک}}
| |||