سواره ایلخانیزاده: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ابرابزار |
||
خط ۴۹:
== زندگینامه ==
سواره ایلخانیزاده در سال ۱۳۱۶ در روستای [[ترجان|تُرجان]]، که آن زمان بخشی از [[شهرستان بوکان]] بود به دنیا آمد. زمانی که او تنها دو سال داشت، خانواده اش از روستای ترجان به روستای [[قره گویز]] یکی دیگر از توابع همین شهرستان نقل مکان میکنند.
[[دهستان ترجان]] در واقع همان بخش کوچک از منطقهٔ [[مکریان]] است که زمانی از توابع این منطقه و بوکان بود که در تقسیمات سیاسی سال ۱۳۴۴ دورهٔ پهلوی از [[استان آذربایجان غربی]] به [[استان کردستان]]، [[شهرستان سقز]] الحاق شدهاست.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =لطیف پور |نشانی =http://www.keshavarzboukan.ir/NewsDetail.aspx?itemid=1243 |عنوان =سواره ایلخانی زاده |ناشر =بوکان خاتون |تاریخ =۲۹ شهریور ۱۳۹۲ |تاریخ بازبینی =۲۴ دی ۱۳۹۴ |archiveurl =https://web.archive.org/web/20150923072919/http://www.keshavarzboukan.ir/NewsDetail.aspx?itemid=1243 |archivedate =۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵ |dead-url =yes
سواره مدرک دیپلم خود را در شهر [[تبریز]] گرفت و برای [[تحصیلات تکمیلی]] در رشته حقوق قضایی به [[تهران]] میرود و در سال [[۱۳۴۷]] موفق به اتمام تحصیلات خود میشود. سواره ایلخانی زاده در فعالیتهای سیاسی و فرهنگی با همراهی [[ناصر یمین مردوخی کردستانی]] حضور پیدا میکرد و ضمن سرودن شعرهای [[ملی گرایانه]] به فعالیتهای سیاسی هم میپرداخت. به دلایلی در سال [[۱۳۴۳]] به مدت ۶ ماه در زندان [[قزل قلعه]] تهران زندانی میشود.
سواره ایلخانی زاده متخلص به «کاک سواره» در سال [[۱۳۴۶]] در قسمت کردی [[رادیو تهران]] مشغول به کار میشود و در زنجیره برنامههای ادبی-اجتماعی ضمن نقدهای ادبی، داستانهای کوتاهی را نیز ارائه میکند، اما
== آثار و اشعار ==
خط ۶۶:
{{پایان شعر}}
عمری کوتاه و در شکوه مردن/ نی به کلاغ سیه روی پناه بردن/
خط ۷۳:
شعر سواره در میان کردها رواج و مقبولیت بیشتری دارد و تقریباً هر کردزبانی چند بیت پایانی آن را حفظ است.
=== نمونه شعر فارسی ===
" جوی سبزینه "
من در آن معبد
من در آن
کَفَش از
سقفش از آبی دور/
باد و بوی گل و نجوای هزاران برگ/
خط ۸۸:
روی یک شط بزرگ/
دل تو عصمت یک غنچه، به هنگام شکفتن در باد/
من در آن
من در آن نورآباد/
گفتهبودم که ترا دارم دوست/
دست من نسیمی که به زلفان تو میزد/
عطر مهجور هزاران گل کوهستانی/
و طبیعت همه در
ای ز
جوی سبزینه/
ای مرا آئینه/
خط ۱۱۲:
{{گفتاورد|سواره ایلخانی زاده در شعر نو کُردی در ایران راهی تازه را در پیش گرفتهاست و به نظر من مهمترین ویژگی شعر سواره در این است که بازگوکننده سخنان دگیران نبود، سایه این و آن نبود و تنها خودش بود.}}
* [[مسعود بیننده]] منتقد ادبی در خصوص شعر شار سواره چنین نوشته:
سطر ۱۲۲ ⟵ ۱۲۱:
== پیوند به بیرون ==
* [http://nooraghayee.com/?p=11304|مقبرهٔ سواره ایلخانیزاده]
* [http://komakal.net/index.php?newsid=1401|سواره کومهکال]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot
{{ادبیات کردی}}
{{ترتیبپیشفرض:ایلخانیزاده، سواره}}
[[رده:اهالی بوکان]]
[[رده:دانشآموختگان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران]]
|