'''قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت''' یکی از [[قطعنامه‌های شورای امنیت]] است که در ۲۷ تیر۱۳۶۷،تیر ۱۳۶۶، برای پایان دادن به [[جنگ ایران و عراق]] صادر شد. این قطعنامه از نظر کمی و تعداد واژه‌های به کار گرفته شده مفصل‌ترین و از نظر محتوا اساسی‌ترین و از نظر ضمانت اجرایی قوی‌ترین قطعنامه شورای امنیت در مورد این جنگ بوده‌است. این قطعنامه بلافاصله از سوی [[عراق]] پذیرفته شد، ولی دو روز مانده به سالروز صدور آن در ۲۷ تیر [[۱۳۶۷ (خورشیدی)|۱۳۶۷]] از سوی [[ایران]] پذیرفته شد و [[سید روح‌الله خمینی]] (رهبر وقت ایران) در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ پیامی دربارهٔ پذیرش قطعنامه منتشر کرد که به «[[نوشیدن جام زهر]]» معروف شد. پذیرش این قطعنامه هرچند به معنای پذیرش [[آتش‌بس]] از سوی ایران بود، ولی [[عراق]] به حملات خود ادامه داد و مجدداً داخل خاک ایران شد تا نقاط مهمی از جمله [[خرمشهر]] را به دست بیاورد تا با وضع بهتری در مذاکرات حضور داشته باشد، اما موفقیتی بدست نیاورد و نهایتاً جنگ در ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ پایان یافت.
