زبان اوستایی: تفاوت میان نسخه‌ها

امروزه این ممکن نیست که جایگاه گیتاشناختی خاصی برای زبان اوستایی دانست ... در مطالعه‌ای انتقادی از پ. تدسکو (P. Tedesco) یه سال ۱۹۲۱ [...] که نظریه «میهن اوستایی» را برخلاف دانشمندان ایرانی در سده‌ی بیستم، وی در شمالغرب ایران کنونی دانسته است. پژوهشگران ایرانی میهن اوستایی را در شرق می‌دانستند زیرا بیشتر نشانه‌های زبان اوستایی که پژوهشگران ایرانی در شرق می‌یافتند" ."<!--VERBATIM QUOTE END--><ref name="Gnoli_EIr">{{citation|last=Gnoli|first=Gherardo|chapter=Avestan geography|title=Encyclopedia Iranica|volume=3|year=1989|location=London|publisher=Routledge & Kegan Paul|pages=44–47|chapter-url=http://www.iranicaonline.org/articles/avestan-geography}}.</ref>|group="f"}}. زبان [[زبان نیاهندی|هندی کهن]] نیز همریشه‌ای نزدیک به این زبان‌هاست که همه‌شان برگرفته از [[زبان‌های هندوایرانی|گروه زبانی هندو-ایرانی]] است. زبان‌های ایرانی عموما به دو شاخه «شرقی» یا «خاوری» و «غربی» یا «باختری» رده‌بندی می‌شوند که چارچوب زبان اوستایی در شاخه [[زبان‌های ایرانی شرقی|شرقی]] است. زیرا تفاوت به معنای محدود این است که اوستایی تکوین‌های زبان‌شناختی‌اش را در چاچوب زبان‌های ایرانی شرقی بیانجامیده، نه ایرانی غربی؛ چون که در آن زمان هنوز زبان‌های ایرانی شرقی و غربی از همدیگر جدا نشده بودند. زبان اوستایی هیچ یک از نشانه‌های صرفی یا ساختواژه‌ای ایرانی (جنوب)غربی ؛ همچون پارسی باستان را نشان نمی‌دهد از اینرو نمی‌توان آن را ایرانی غربی برشمرد. باری این جمله بدین معناست که این زبان فقط «زبان غیر-غربی ایرانی» است و از اینرو «شرقی» نامندش<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/eastern-iranian-languages Encyclopaedia Iranica: EASTERN IRANIAN LANGUAGES. By Nicholas Sims-Williams]</ref>. زبان اوستایی نیز مانند زبان پارسی باستان دارای دگرش‌ها و تکوین واژگانی خاص خود است برای نمونه صفت «[[اشه|اَشَ]]» (به اوستایی: 𐬀𐬱𐬀 ،aša) که بایستی از دگرش واجی rt* بوده‌است زیرا همریشه‌ها و هم‌ارزهایش در زبان‌های پارسی باستان «اَرْتَ» {{به پارسی باستان|𐎠𐎼𐎫|arta}} و سنسکریت ودایی «[[ارته|ڑتَ]]» {{به سانسکریت|ऋत|ṛtá}} هستند<ref>Hoffmann, K. Encyclopaedia Iranica. AVESTAN LANGUAGE. III.

 

 

«بنظر می‌رسد که نیای ایرانی کهن گویشوران پشتو بایستی نزدیک به زبان گاثا باشند.»