یوئه فی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸:
'''یوئه فِـی''' ({{lang-en|Yue Fei}}؛ ۲۴ مارس ۱۱۰۳ – ۲۷ ژانویهٔ ۱۱۴۲<ref>{{cite encyclopedia | url=https://www.britannica.com/biography/yue-fei | work=encyclopedia britannica | title=yue fei | accessdate=26 january 2017}}</ref>) که با نام «'''پنگ‌جو'''» هم شناخته می‌شود، یک ارتشبد و فرماندهٔ نظامی در دوران حکومت [[دودمان سونگ]] جنوبی [[چین]] بود.
 
شهرت او به‌سبب فرماندهی نیروهای نظامیِ [[دودمان سونگ]] در خلال جنگ‌های سدهٔ دوازدهم مابین «[[دودمان سونگ|خاندان سونگ]]» و نیروهای [[مردم جورجی|جورجی]] از [[دودمان جین (۱۲۳۴–۱۱۱۵)|دودمان جین]] در شمال چین بود. وی در سال ۱۱۴۲ با دسیسهٔ دولمتردانِدولت‌مردانِ فاسد در دربار [[امپراتور گائوزونگ]] (از [[دودمان سونگ]]) کشته شد. چندین سال پس از مرگش و در سال ۱۱۶۹، [[امپراتور شیائو زونگ]] به او [[نام پسامرگ|لقب پسامرگِ]] «'''وومو'''» (武穆)را اعطا کرد و حتی بعدها در سال ۱۲۱۱، [[نام پسامرگ|لقب پسامرگِ]] «'''پادشاه ئی'''» (鄂王)، توسط [[امپراتور نینگ زونگ]] به او تعلق گرفت.
 
یوئه فی در سرتاسر چین به عنوان یک نماد مین‌پرستی و همچنین قهرمان ملی-میهنی شناخته می‌شود و از زمان مرگش تا کنون، او را یک نمونهٔ مثال‌زدنی و کامل از «وفاداری» به حساب می‌آورند.