احداث این آزادراه از حدود ۲۷۲۸ سال قبل در برنامه اجرایی قرار گرفت. این آزادراهِ در سالهای اولیه در اولویت پروژههای عمرانی دولتهای ایران قرار نداشت اما در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ یک دوره فعالیت چشمگیر صورت گرفت که منجر به احداث و بهرهبرداری از منطقه ۴ آن شد، براساس سیاست [[دولت یازدهم]] نیز، آغاز به کار مجدد و جدیترِ ساخت آزادراه تهران-شمال در دستور کار قرار گرفت و طی ۵ سال پیشرفت فیزیکی این آزاد راه نسبت به دولتهای نهم و دهم و پیشازآن قابل قبولتر بود و عملیات اجرایی بر روی منطقه یک و ۲ بدون وقفه از اواخر سال ۱۳۹۳ بهطور جدی شکل گرفت که با مشاهده روند اجرایی پروژه نشان از این بود که هیچیک از نقاط تعطیل نبودهاست و بهطورکلی درحالیکه برای حدود ۱۷ سال پروژه با پیشرفت سالانه حدود ۱٫۵ درصد پیگیری میشد اما از سال ۱۳۹۳به بعد ماهانه پیشرفت ۱٫۵ درصد نیز به ثبت رسیدهاست.
در خصوص مناطق ۲ و سه آزادراه تهران-شمال، این دو منطقه از پلها و تونلهای بزرگ و متعددی تشکیل شدهاند و به منظور احداث آنها بر اساس پیشبینیهای انجام شده حدود چهار سال زمان و ۱۰ هزار میلیارد تومان سرمایه نیاز است. هرچند بر اساس لایحه بودجه باید این پروژه در سال ۱۴۰۰ بهطورِ کامل به اتمام برسد؛ اما آنگونه که مسئولان برآورد میکنند این طرح در سال ۱۴۰۲ پایان خواهد یافت و در نهایت با یک تقاطع غیر همسطح به کمربندی چالوس-تنکابن متصل میشود. در نتیجه در حالی که احداث آزاد راه تهران-شمال از سال ۱۳۷۵ خورشیدی آغاز شد، بر اساس برآورد صورت گرفته در لایحه بودجه ایران، روی کاغذ این پروژه در سال ۱۴۰۰ به پایان میرسد که هرچند طبق گفته مسئولان این احتمال وجود دارد که افتتاح پروژه مذکور تا سال ۱۴۰۲ طول بکشد. دولت ایران برنامه دارد که در گام نخست با افتتاح منطقه یک آزادراه، آن را به جاده موجودِ کندوان وصل کند تا بدین ترتیب مسافران از طریق بزرگراه همت و بزرگراه آزادگان وارد منطقه کن به عنوان [[کیلومتر صفر]] آزادراه تهران-شمال شده و سپس در منطقه شهرستانک وارد جاده موجود شوند و پس از طی مسیر، از سه راهی دشتنظیر وارد قطعه چهار آزادراه تهران-شمال شده و مسیر تا کمربندی چالوس-تنکابن ادامه یابد. تنها با تکمیل منطقه یک آزادراه، گلوگاههای ترافیکی که موجب توقف خودروها در ایام پیک ترافیک میشود شامل ترافیک بین تهران تا کرج، ترافیک ورودی به محور کرج-چالوس و ترافیک محورِ قدیم همه پایان مییابند و بدین ترتیب مسیر مسافران شمال از مسافران کرج بهطور کامل جدا میشود.
در قانون بودجه سال ۱۳۹۷ موعد زمانی اتمام کاملِ احداث آزاد راه تهران-شمال سال ۱۳۹۹ تعیین شده بود که در لایحه بودجه سال ۱۳۹۸، سال ۱۴۰۰ به عنوان سال پایانِ احداث پروژه در نظر گرفته شد. با توجه به اینکه در صورت عدم کنترل ترافیک آزادراه و افتتاحیه بدون برنامهریزی آن، شاهد رسیدن ترافیک مسافران [[شمال ایران]] به بزرگراه همت خواهند بود، بر این اساس بهرهبرداری بعد از کنترل این وضعیت انجام خواهد شد؛ و در کنار مسائل فنی موضوعی که اهمیت زیادی دارد مدیریت ترافیکی است؛ بهطوری که بهپسزدنِ ترافیک و به وجود آمدن صفهای طولانی ترافیک در مسیرهای مجاور مانند چالوس یا همت منجر نشود، از این رو پس از پایان کارهای فنی بالاجبار باید تمام جوانب برای افتتاح این پروژه بررسی شود. طول مسیر آزادراه تهران-شمال ۱۲۱ کیلومتر خواهد بود.