نخلیان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

تیره نخلیان (Arecaceae) گیاهانی هستند درختی، درختچه‌ای یا بالارونده، خاردار، بابرگ‌های بزرگ و چین خورده، دارای تقسیمات پَری یا پنجه‌ای؛ گل‌آذین گوشتدار، پانیکول یا سُنبله، اغلب دارای براکته‌های اسپات مانند، گل‌های یک یا دو جنسی، منظم، ۶ گلپوش آزاد یا پیوستهٔ گوشتدار، ۶ پرچم یا بیشتر، معمولاً ۳ برچهٔ پیوسته و ندرتاً آزاد، یک تخمک، تخمدان فوقانی ۱ تا ۳ خانه‌ای، ۳ تخمک و میوهٔ سته، و گاهی بسیار بزرگ. این گیاهان بومی نواحی گرمسیری هستند.<ref>سپاسخواه، علی‌رضا، و دیگران، فرهنگ کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه تهران. ۱۳۷۹ به بعد. شابک: ۹۷۸۹۶۴۰۳۹۲۹۴۲</ref>

 

در ایران کشت نخل همزمان با تشکیل حکومت هخامنشیان رونق گرفت. ارقام خرمای ایران بیش از ۴۰۰ رقم است و نقاط کشت خرما عبارتند از: خوزستان، بوشهر، فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان و…. شمالی‌ترین نقاط کشت این درخت در ایران قصر شیرین و دره فرخی در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی خور است.<ref name="khormano.com"/>

=== نشانه پیروزی ===

در اروپای قبل از مسیح شاخه نخل نشان پیروزی بوده‌است.

 

== منابع ==

{{ویکی‌انبار-رده|Arecaceae}}

{{ویکی گفتاورد}}

 

{{گیاه‌شناسی-خرد}}

 

[[رده:درختان]]

[[رده:سرده‌های نخل]]